Een schone start

Goede voornemens vind ik een beetje 'blugh'. Alsof mensen niet de kracht hebben om in een andere maand te starten. Pas wanneer het vuurwerk de lucht (of woonkamer) inschiet bedenken we: "Hé, zal ik eens iets doen met m’n leven?" 

 

Vreemd.

 

Dit jaar doe ik echter vrolijk mee. In plaats van een neerbuigende snuif te geven naar aanleiding van de welbekende vraag, antwoordde ik: "Clean eating." Ik weet het, klinkt als iets wat alleen semi-hipsters doen. En een paar weken geleden moest ik dan ook niet zoveel van het begrip hebben. Want clean eating klonk lastig, duur, tijdrovend. Kortom: iets waar ik geen behoefte aan had.

Good Food

Maar m’n innerlijke nerd kruipt waar hij niet gaan kan. Al die Instagram-foto’s met de hashtag #cleaneating maakten toch nieuwsgierig. Dus zat ik een paar weken geleden alsnog geboeid het boek Good Food (aanrader!) te lezen. En godzijdank... niks zweverigs, niks over pleuresveel geld uitgeven. Gewoon, lekker gewoon. En minder lastig dan ik had verwacht. 
 

En dat is toch fijn. Want ook al schrijf ik zowel voor werk als privé over health, ook ik heb graag m’n informatie in begrijpelijke Sesamstraat-taal in plaats van onbeduidende dure woorden.

Groenten, fruit en vis

Anyhow, de informatie had ik. Meer dan genoeg zelfs. Maar dan: de uitwerking. Dat is altijd zo’n heikel puntje met goede voornemens. Blijft het meestal ook op steken. Gelukkig heb ik een vrij meedenkende vriend. Dus in plaats van luid protesteren tijdens het uitruimen van het keukenkastje, kreeg ik vragen. En zat vriendlief later ook wat door het boek te bladeren. 

 

Note to self: goede voornemens werken beter wanneer je ze samen doet.

 

Inmiddels is het alweer bijna een week verder in januari. De normaal gesproken vrij lege koelkast, staat nu vol met groenten, fruit en vis. Terwijl ik bedenk wat we allemaal kunnen eten, staat het vriendje alweer met allerlei kruiden en specerijen te strooien. Over potjes en pakjes maak ik me inmiddels niet zo druk meer. Eten zonder ook maar één E-nummer in je voedsel blijft wel een beetje lastig. Ik bedoel, probeer maar eens iets te vinden zónder E-nummer erin. Bijna onmogelijk. Maar zoals de slimme madame uit het boek al zei: 80/20 (80% goed/20% iets minder goed). En dat lijkt me best een prima plan.

Een volgend jaar

Waarschijnlijk bedoelt het boek met de 20% dat je soms een chocolaatje mag, maar hé… vrije interpretatie, toch? Bovendien smokkelt iedereen wel een beetje met z’n voornemens. Dus ja, ik ook. Maar hopelijk ben ik over een paar maanden nog steeds clean bezig, en anders… nou ja, anders is er weer een volgend jaar.