Ze Biecht Op: 'Ik kotste in de metro en over mezelf heen'
“Ik ging met twee vriendinnetjes, die ik al in geen tijden meer gezien had, borrelen. En je weet hoe dat gaat met vriendinnetjes die elkaar in geen tijden meer gezien hebben. Zeker als er wijn aan te pas komt. Roos (vriendin 1) had de grootst mogelijke bocht over van haar verjaardag (waar Meike (vriendin 2) en ik niet bij konden zijn i.v.m. onze altijd volle agenda’s enzo, je kent het wel)."
"Je weet dus hoe dat gaat met vriendinnen die elkaar in geen tijden meer gezien hebben in combinatie met wijn: dat wordt steeds gezelliger. Ik ging niet al te laat naar huis, want ik wilde graag bij mijn nieuwbakken lover zijn. Dus ik vertrok nog voordat ik dronken was. Ah joh, flesje bocht per persoon moet kunnen. Ik voelde me in ieder geval niet dronken. Maar toen ging ik de bus in. Die buschauffeur kon dus echt niet rijden. Eigenlijk is het allemaal zijn schuld. Jeetjemina, dat was niet normaal. Die gast dacht echt dat de drempels op de weg schansen waren en er was geen twijfel over mogelijk of hij het gaspedaal gevonden had. Van het ene op het andere moment was ik straalbezopen. Maar dan niet op een leuke manier. Man wat voelde ik me beroerd. En dan moest ik ook nog de tram in, dan de metro, dan de trein en dan de fiets. Dit ging toch nooit goed komen? Nope!"
"Dus na het bus-avontuur stapte ik de tram in. Ik moest echt moeite doen om alles binnen te houden. Toen ik overstapte op de metro haalde ik snel wat zouts uit de automaat en wat te drinken. Dat leek te helpen. Vol goede moed stapte ik de metro in. Ineens kwam het opzetten. Ineens! En het zakte niet meer weg. Alle wijn, een paar stokbroodjes met kruidenboter en de zoutjes uit de automaat kwamen er weer uit. Shit, de kots was sneller dan ik. Ik kon niet op tijd reageren en had niet de kans om weg te draaien. Gelukkig zat er verder niemand in de metro. Maar: mijn nieuwe vlam kwam me ophalen op het station en door mijn afgezwakte reactievermogen had een vlaag kots een stuk van mijn mouw weten mee te pakken."
"Op het station waren alle wc’s al dicht, want dat gebeurt ’s avonds. No, er zat maar één ding op: ik moest het opbiechten! Ik appte mijn nieuwe liefde dat ik hem iets 'heel ergs' moest vertellen. Maar dat ik het pas zou zeggen als ik hem zag. Hij stond me netjes, zoals afgesproken, op te wachten op het station. Zijn gezicht was wat betrokken. Des te enger was mijn biecht. Gevuld met schaamte (en drank) liet ik mijn mouw zien. Bart (mister lover lover) schaterde het uit van het lachen. Ja, hij vond me een kneus. Maar hij dacht dat ik iets heel anders bedoelde toen ik vertelde dat ik iets heel ergs had gedaan. Hij zat aan andere mannen te denken. Dus dit vond hij ineens helemaal niet zo erg en vooral heel grappig."
"Toen we bij hem thuis, in zijn studentenhuis, aankwamen zaten er vijf vrienden in de kamer van zijn huisgenoot (waarmee hij ook bevriend was). Ik schreeuwde ze gedag en zei dat ik eerst ging douchen. Met kleren en al sprong ik onder de douche en waste de kots weg. Ik heb mijn pyjama aangetrokken en ben (natuurlijk zonder ook maar íets over het verhaal te vertellen) bij ze gaan zitten. Tot op de dag van vandaag weten alleen mijn (nu nog steeds) vriend, ik en de mensen die de beelden van de bewakingscamera in de tram in de gaten houden van dit verhaal. En jullie nu ook!"
Heb jij wel eens een braakje gelegd in het ov?
