Ons soort loeders: Man onder dekbed

Ze slaat de plinten over, gooit emmers water over de vloer, schrobt met Jif de verf van de deuren of zit aan de kinderen.
En ik heb toch zelf handen aan mijn lijf? Een paar uur flink schoonmaken heeft hetzelfde effect op mij als een handvol antidepressiva. Alleen, en dat is misschien wel een puntje, ik doe het nooit.

Vins wil inmiddels ook een hulp, want dat is volgens hem normaal als je allebei werkt. Hij bedoelt eigenlijk: het is meestal vrij goor in dit huis en daar zeikt mijn moeder altijd over en ik heb zelf geen zin om er iets aan te doen en durf het niet zo goed aan jou te vragen want dan lijk ik zo’n male chauvinist Pig.
Dus vooruit, we nemen een hulp.
Moeders op school raden me hun Fatima, Razine of Shirley aan, maar altijd met een voorbehoud: “Je moet er wel bij blijven hoor!”
Of: “Betaal haar niet teveel, dan verpest je de markt. Geef je ze één vinger...” Of: “Ze doet nooit die randjes bij de kraan, direct wat van zeggen hoor!”  
Uiteindelijk ga ik voor ene Roxan. Zij werkt bij Marcia en Olivia en wordt met stip aanbevolen: “Ze werkt keihard, spreekt slecht Nederlands en kletst dus niet teveel. Bovendien: ze is pas verlaten door haar man, heeft geen cent te makken en een traumatisch verleden.”
Dat zie ik niet speciaal als aanbeveling maar zo bedoelde Olijf het wel, want: “Je doet dus in feite aan ontwikkelingswerk als je haar in dienst neemt.” Een hele nieuwe invalshoek.

Snot aan de muren

Zelf voel ik me wat opgelaten door de ongelijke verdeling tussen ons. Ik win overduidelijk op inkomen, huis en vooral: dom geluk. Oké, zij is jonger en beduidend mooier en kan beter schoonmaken, maar dat neemt mijn ongemakkelijke gevoel nog niet weg. Ik maak het haar dus maar zoveel mogelijk naar de zin. Ik ruim goed op voor ze komt, geef haar een kerstpakket ook al zitten we nog in de herfst, zeg er niets van als ze de WC of de badkamer een keer over slaat, help af en toe even mee, verhoog haar uurtarief en beveel haar bij iedereen aan. Dat blijkt een goede zet, want Roxan komt los. Met die taalbarrière blijkt het opeens wel mee te vallen als ze me verontwaardigd vertelt dat Olivia nooit op tijd betaalt. Dat komt altijd ‘de volgende keer wel’. Er volgen meer verhalen.

Dat de kinderen van Marcia hun snot aan de muren mogen afvegen en op het parket mogen stiften want ‘dat maakt de werkster wel schoon’.
Dat de moeder van Bart verwacht dat Roxan iedere week de inhoud van de stofzuigerzak uitpluist op mogelijke stukjes Lego en Playmobil.
Dat mijn overbuurvrouw lesbisch is, de man die bij haar inwoont de broer van haar weggelopen vriendin is en ook de vader van haar toekomstige kind. Wie snapt het nog?

Maar het leukste verhaal is dat onze Olivia probeerde een man onder het dekbed te verstoppen toen Roxan een keer vroeger begon dan normaal. Dat was misschien die woensdagochtend dat Olivia niet kwam opdagen bij onze wekelijkse date in koffietentje Cornelis. Die man in dat bed, dat is natuurlijk niet haar Reinout, dan zou ze niet zo stiekem doen.
Hoewel Roxan vast ook rondvertelt hoe vies het bij mij thuis altijd is, bevalt ze me goed. Niet alleen zijn we van het gezanik van mijn schoonmoeder af, ook blijf ik zo goed op de hoogte van het wel en wee van vrienden en bekenden en ontstaat er een nieuw machtsevenwicht. Al heeft nog niet iedereen dat door. Misschien moet ik Olivia-de-ontwikkelingswerkster waarschuwen: “Pas op! Klaag niet over je hulp, voor je het weet lult ze over jou. En betaal eens op tijd snollie.”

Lees ook de vorige verhalen van Alies!



Een helemaal niet zo roze wolk, oude vrienden die je niet meer ziet, keiharde concurrentie tussen moeders, opdringerige vaders, schoolpleinaffaires, etiket-plakkende professionals en tegen je zin de juf helpen: een greep uit de onderwerpen in de serie ‘Ons Soort Loeders’.

Hierin beschrijft Alies haar leven als moeder in het over het paard getilde Utrecht-Oost. Haar nieuwe vriendinnen, waaronder een jaloerse MILF en de Opper-Vagina van het schoolplein, lijken vooral bezig te zijn met de kinderen. Maar gaandeweg komen hun werkelijke behoeften aan het licht. Meer Alies? Kijk op Facebook.com/OnsSoortLoeders. Alies is gecreëerd door Anne-Marie de Ruiter.