Ze Biecht Op: ?Ik breng mijn kleding terug na het een keer gedragen te hebben?
Velen van ons hebben een gat in hun hand tijdens het shoppen, we hebben gewoon een zwak voor kleding. Na de aankoop balen we even om het gespendeerde bedrag, maar Lea vond daar een andere ‘oplossing’ op. “Ik breng mijn kleding gewoon weer terug.”
Onze spaarrekening loopt jaarlijks heel wat tonnen mis omdat we het uitgeven aan kleding. Lea (29) was hier helemaal klaar mee. “Ik liep een aantal jaar geleden stage op een moderedactie. Mijn collega’s waren aardig hoor, maar ze deden alsof het kantoor hun persoonlijke catwalk was. Elke dag kwamen ze zo’n beetje in hun galajurken op de redactie. Ik, als stagiaire, wilde natuurlijk niet achterblijven, maar als je elke outfit maar een dag draagt, ben je snel door je persoonlijke collectie heen.”
Modestagiaire
Geld uitgeven aan kleding vond Lea niet het beste idee. Als stagiair kreeg je dan wel een vergoeding, maar erg royaal was het niet. Ze moest roeien met de riemen die ze had en al snel had ze een, al dan niet hele nette, oplossing gevonden. “Ik besloot om de kaartjes aan mijn nieuwe kleding te laten zitten. Ik vond dat ik ze best na een dag dragen terug kon brengen. Dus daar ging ik. In mijn fantastische kleding naar het kantoor. Het viel mijn collega’s ook op dat ik nieuwe kleding droeg en ik voelde me er heel goed over. Tot ik terug moest naar de winkel om mijn kleding terug te brengen…”
“Met lood in mijn schoenen ging ik terug naar de winkel. Toen ik het kocht, dacht ik stoer dat ik die drie jurkjes wel terug durfde te brengen. Maar toen puntje bij paaltje kwam, was ik toch wel nerveus. Wat als ze door zouden hebben dat het gedragen was? Ik was heel voorzichtig geweest, maar misschien had het winkelpersoneel door wat ik aan het doen was. Maar toen ik bij de winkel kwam, nam het meisje achter de kassa de jurken heel makkelijk terug. Ik moest alleen wat gegevens invullen. Over mijn naam loog ik niet, dat leek me niet handig in geval ze om identificatie vroegen, maar ik vulde wel altijd een ander telefoonnummer in. Zo konden ze me tenminste niet bellen in het geval ze toch begonnen te twijfel over de door mij terug gebrachte kleding.”
Meer en meer
Nadat Lea doorhad hoe makkelijk ze kleding kon terugbrengen, kreeg ze de smaak goed te pakken. “Ik ‘kocht’ steeds vaker kleding en durfde zelfs naar de duurdere winkels te gaan. Wel lette ik altijd op dat ik niet iets uit de sale kocht. Ik wist dat ik dan bij het ruilen mijn geld niet zou terugkrijgen, hooguit een waardebon.” Zo wist Lea allerlei manieren te vinden om haar kleding maar weer terug te kunnen brengen.
“Nadat mijn stage was afgelopen en ik was afgestudeerd, vond ik een baan. Het ruilen van kleding begon toen minder te worden. Ik kon het nu immers zelf wel veroorloven.” Heel af en toe heeft Lea nog een terugval. “Ik was een tijdje geleden jarig. Ik had een supermooie jurk gekocht. Ik had braaf de kaartjes uit de jurk geknipt voordat ik mezelf erin hees. Ik had een hele leuke verjaardag. Na mijn verjaardagsfeest stuurden al mijn vrienden me foto’s met mij erop. Heel leuk om de kiekjes terug te zien, maar op elke foto zag ik mezelf weer in mijn luxe jurk. Doordat ik zoveel foto’s van mezelf terugzag, werd ik de jurk al weer zat en bedacht ik me dat ik hem nu niet meer aan zou trekken. Ik besloot daarom de stoute schoenen aan te trekken en ging brutaal terug naar de winkel met mijn bezwete jurk waaraan geen kaartjes meer zaten. En guess what? Het meisje achter de kassa nam mijn jurk aan ook!”
Heb jij weleens kleding teruggebracht naar de winkel? Of zou je zoiets echt niet durven?
