De Klaagmuur: Werk

Werk & studie 8 jaar geleden door Elsemieke

In de rubriek ‘De Klaagmuur’ doen een aantal lezeressen hun beklag. Vriendinnen roepen al snel dat we niet zo theatraal moeten doen, maar soms willen we gewoon even dramatisch doen. Vandaag een fijne klaagzang over ons werk.

Merel (24): “Sinds een poosje heb ik een nieuwe baan, maar ik ga al niet meer met plezier naar mijn werk. Mijn leidinggevende is zo’n verschrikkelijk mens. Volgens mij heeft ze besloten dat ze de pik op mij heeft, want op de een of andere manier ‘vergeet’ ze mij altijd uit te nodigen voor leuke activiteiten op kantoor. Laatst was er een afscheidsborrel van een collega en ik was niet invited. Toen ik daarachter kwam ben ik diezelfde avond naar de winkel gegaan voor een fles wijn en een zak nootjes. Prima joh, dan vermaak ik me toch wel alleen?”

Annabel (29): “Ik krijg echt de kriebels van mijn collega die vier handen op één buik is met mijn baas. Alles krijgt ze voor elkaar, iets wat me al een tijdje enorm steekt. Laats begon mijn baas over een leuke nieuwe klus, maar toen puntje bij paaltje kwam kreeg zij die natuurlijk weer zo in haar schoot geworpen. Toen ik haar later bij de parkeerplaats tegenkwam ben ik compleet uit mijn dak gegaan. Ik kon er niets aandoen... Ze heeft mijn uitbrander natuurlijk direct doorgebriefd aan onze baas en sindsdien krijg ik bijna niks meer bij hem gedaan. De bitch!”

Tirza (30): “Ondanks dat ik een toffe, uitdagende baan heb zijn er meerdere momenten waarop ik compleet geïrriteerd raak op mijn collega’s. Ik ben degene met de hoogste opleiding en dat merk je gewoon, hoe lullig het ook klinkt. Zij hebben het de hele dag over wie er nu weer met wie is vreemdgegaan, over de kat van de buren en of er die middag soep bij de lunch geserveerd zal worden. Jeetje, het zijn aardige meiden hoor, maar kunnen we het ook eens over wat interessantere dingen hebben?”

Hanneke (34): “Op het reisbureau waar ik werk zit er sinds kort een nieuwe stagiaire, maar ze bakt er helemaal niets van. Ik vind het lullig om tegen haar te zeggen, maar kan die meid echt helemaal niets anders dan simpele verslagen tikken, stapels papier aan elkaar nieten en koffiezetten? Nee blijkbaar kan ze dat al niet eens, want ze vergeet echt áltijd dat ik een zoetje in mijn koffie heb in plaats van een klontje suiker. Elke dag werpt ze me zo’n neppe glimlach toe waar ik de rillingen van krijg. Stiekem hoop ik dat haar stageperiode snel afloopt.”

Manon (33): “Ik heb het idee dat mijn baas op me valt. Hij roept me veel te vaak zijn kantoor binnen voor de kleinste dingen die hij makkelijk zelf had kunnen doen. Ook voel ik zijn ogen altijd op mijn achterste branden als ik het kamertje weer uitloop. Hij legt ook iets té vaak zogenaamd nonchalant een hand op mijn schouder. Het is zo’n viezerik! Ik durf er niets van te zeggen, want ik heb laatst nog promotie gemaakt. Je hoeft je niet af te vragen hoe dat komt…”

Wat is jouw grootste irritatiepuntje op je werk?