Jess' Onenightstands: het afscheid

 

Na de bruiloft van Marco’s zus, leken we hechter te zijn geworden dan eerst. Het was natuurlijk ook bijzonder dat ik deze dag met hem (en zijn familie) mocht meemaken. Maar helaas was Marco nu al een maand in Nederland en ik wist dat het voor hem weer bijna tijd was om terug te gaan. Maar dat gebeurde natuurlijk niet zonder eerst goed afscheid te nemen.
 

 

Hoewel we normaal altijd bij mij afspraken omdat hij nooit zin had om ‘chic gedoe’, stelde Marco nu voor om ergens een hapje te gaan eten. Blij verrast door zijn voorstel, stemde ik in. Charmant als Marco altijd was, kwam hij me natuurlijk ophalen. Hij begroette me liefdevol met een kus op mijn mond en opende de deur voor me. Zoals ik al zei: Marco is charmant.

 

We reden naar het restaurant en we stopten bij een heel schattig Grieks restaurantje. Normaal ben ik niet zo heel erg gek op Grieks eten, maar dat heeft meer met de hoeveelheid knoflooksaus te maken dat je dan eet. Maar ik vertrouwde Marco en we gingen naar binnen. We werden meteen voorzien van een glaasje ouzo. “Op ons”,  lachte Marco en gooide het drankje meteen naar achter. We bestelden allebei eten en uiteraard zat er knoflooksaus bij. Maar toen ik zag dat Marco zich niet liet weerhouden door een beetje knoflook, at ik er ook fanatiek in.

 

We kletsten over van alles en nog wat en Marco had het nog even over de bruiloft van zijn zus. “Mijn zus vond je een leuke meid”,  vertelde Marco me. Ook zij hij dat hij vond dat ik er leuk uitzag. Heel even dacht ik dat Marco dit gesprek probeerde te sturen naar relaties, maar dat gebeurde niet. Waarschijnlijk wilde hij het gewoon kwijt. Ik merkte dat ik een heel klein beetje teleurgesteld was. De afgelopen maand was ik Marco toch een beetje anders gaan bekijken.
 

 

Na ons etentje bracht hij me weer naar huis. Om preciezer te zijn: hij escorteerde me naar mijn keuken waar we nog samen een kopje koffie dronken. We zaten op mijn bank en Marco schoof steeds dichter naar me toe. Natuurlijk wist ik waar hij op doelde, maar ik deed even of ik van niets wist. Dat we friends with benefits waren, betekende niet dat hij geen moeite hoefde te doen. “Nog een kopje?” vroeg ik en griste zijn inmiddels lege kopje uit zijn handen. Zonder op zijn antwoord te wachten snelde ik naar de keuken.

 

Ik zette de kopjes op het aanrecht en voelde plots Marco’s armen om me heen. Hij schoof mijn haar aan de kant en kuste me in mijn nek. Gretig ging ik erop in. Ik voelde zijn handen al snel over mijn hele lichaam glijden. Wat er daarna gebeurde was elke vrouw haar fantasie. Hij liet me de sterren van de hemel zien. En de kopjes, die waren daarna niet meer heel…