Regiften: moet kunnen of niet oké? 8 x jullie mening
Een boek dat je net zelf gekocht hebt, een fles wijn die je niet lust of een douchegel waar je huid van gaat irriteren… Cadeautjes waar je eigenlijk - hoe lullig het ook klinkt - niets aan hebt. Wat ga je ermee doen? Eerlijk tegen diegene zeggen? Of doe je alsof je er blij mee bent en geef je het weer als cadeau aan een ander? Is regiften acceptabel of niet?
Lees ook: Sinterklaas vieren: de 10 leukste spellen voor pakjesavond
Verspillen? Liever niet
Nakita (22): “Ik geef graag dingen die ik niet gebruik weg, want ik houd niet van verspilling. Als ik een cadeau krijg die ik na een halfjaar nog niet heb gebruikt, dan wordt het wel eens een regift-cadeautje. We leven in een wereld met zoveel afval. Moet ik dan nieuwe dingen kopen en daardoor meer afval produceren terwijl ik iets thuis heb liggen? Ik vind van niet. Als een ander er gelukkig mee is, dan geef ik het met liefde door. Ik kijk wel altijd naar de persoon en zijn of haar wensen. Het komt ook wel eens voor dat iemand onverwachts een feestje viert. Dan duik ik eerst de kasten in voordat ik naar de winkels ren.”
Eerlijk zijn
Janneke (29): “Regiften is niet mijn ding. Ik heb toch liever dat iemand zegt: ‘Sorry, dit past niet echt bij me.’ Hoe rot dat misschien ook is. Zelf vind ik het heel erg leuk om een cadeautje voor iemand uit te zoeken en ik hoop dan ook dat iemand er oprecht blij mee is. Zo niet, dan hoor ik dat graag. Als ik iets heb wat ik niet gebruik, dan geef ik dat liever zomaar aan iemand anders en niet per se voor een speciale gelegenheid. Ik zet het ook wel eens op een weggeefhoek van Facebook.”
De circulerende rode wijnfles
Chris (34): “Ik ben absoluut fan van regiften en ik ontvang zelf ook graag regiftcadeautjes. Regelmatig geven vrienden cadeaus die bij de kringloop vandaan komen. Ook een soort regiften vind ik, maar dan tegen betaling. Naar mijn idee draagt het bij aan minder consumeren. Overigens vind ik het wel echt not done als mensen de altijd circulerende rode fles regiften. Niemand zit erop te wachten en toch wordt hij overal ter attentie meegenomen. Zelf geef ik die fles wijn niet door. Ik heb een keer een oproepje gedaan wie er wél rode wijn drinkt en daar vervolgens alle rode wijnflessen die ik had aan gegeven. Tegenwoordig gebruik ik de rode wijn om stoofperen mee te maken.”
Win-winsituatie
Naomi (34): “Natuurlijk kan regiften. Je moet natuurlijk wel zeker weten dat die persoon het daadwerkelijk leuk vindt. Het moet geen dumpcadeau worden. Jij mag blij zijn als het cadeau geen onnodige ruimte in huis in beslag neemt en de ander blij is met jouw regiftcadeautje. Over het algemeen is het gewoon een win-winsituatie, dus ik zie alleen maar voordelen. Het kan ook wel eens misgaan, natuurlijk… Ik heb bijvoorbeeld een keer fles wijn, die over de datum bleek te zijn, doorgegeven. Oeps… foutje! Ik maak er trouwens geen geheim van dat iets een regift is. Vaak is het een extra cadeautje.”
Ultieme persoonlijke gebaar
Eefke (40): “Ik regift nooit, maar ik krijg ook nooit cadeautjes die ik zou willen regiften. Of iedereen kent mij heel goed of ik ben gewoon snel blij met wat ik krijg? Als ik iets van waarde krijg (bijvoorbeeld van mijn moeder), waar ik echt niet blij mee ben, dan zeg ik dat gewoon. Dat moet ook kunnen, toch? Cadeautjes zijn voor echt het ultieme persoonlijke gebaar of dat zou het moeten zijn. Voor de mensen die dichtbij staan ben ik al maanden bezig. Dat hoeft niet duur te zijn, maar wel persoonlijk. Ik krijg oprecht niets wat ik zou regiften. Ja, in een standaard kerstpakket zit soms wel eens wat, maar dat geef ik gewoon meteen weg en pak ik niet in als cadeautje. Als je echt geen idee hebt wat je zou moeten kopen voor iemand, dan zou ik een dinerbon of een ander leuk uitje geven. Want herinneringen hebben we toch nooit genoeg?”
De stervormige papierenlamp zonder fitting en zonder lamp
Anne (32): “Ik regift al jaren. Voor mijn housewarming van mijn tweekamerwoning kreeg ik bijvoorbeeld een groot dienblad met allerlei kaarsen, schelpenzand en tierelantijntjes erop. Ik kon het écht nergens kwijt en heb het uiteindelijk omgeruild voor twee pakken koffie. Ook kreeg ik van mijn schoonmoeder koffiecupjes die niet in mijn koffieapparaat pasten. Ik heb het gelijk cadeau gegeven aan iemand die er wel wat aan had. Ik heb dit nooit tegen mijn schoonmoeder gezegd. Daarnaast heb ik ook een keer een stervormige papieren lampenkap van de IKEA gekregen zonder fitting en zonder lamp. Wat moet ik daar nou weer mee? Dit heb ik nog niet durven te regiften en het zit dan ook nog steeds onderin mijn bigshopper met alle regiftcadeautjes.”
Een feest van herkenning
Hilde (37): “Regiften kan zolang het cadeau echt bij diegene past, maar onthoud wel van wie het kwam. Anders val je door de mand, zoals mijn tante. Bij mijn ouders staat een cadeaumand waar zowel eigen cadeaus als cadeaus van anderen ingaan waar ze zelfs niets meer mee zouden doen. In mijn jeugd kochten ze een grote stompkaars aan mijn tante. Zij had een piano en daar stond een kaars op die ruimschoots aan vervanging toe was. Goed over nagedacht dus. Toen mijn vader jarig was, kreeg hij een cadeautje van mijn tante. Je kunt het misschien al raden… De stompkaars kwam weer terug met de opmerking erbij: ‘een kaars komt immers altijd goed uit.’ Ik heb nog nagevraagd aan mijn ouders of ze het cadeau niet zó mooi vond dat ze dezelfde had gekocht om weg te geven. ‘Nee Hilde, hetzelfde papiertje zat er nog om,’ zeiden mijn ouders lachend. Tante weet er geloof ik niks van..”
Minimalist
Tirza (19): “Ik ben zelf een minimalist en er zijn weinig materialistische dingen die ik wil hebben en houden. Als het geen functie meer biedt en geen waarde meer toevoegt aan mijn leven, dan geef ik het graag door aan iemand die er wel wat aan heeft. Altijd beter dan dat het stof vangt. Regiften vind ik daarom een heel goed idee. Zelf zeg ik niet expliciet dat het een regiftcadeautje is, maar als mensen er naar zouden vragen, dan zou ik er geen moeite mee hebben om dit eerlijk te zeggen.”
Lees ook: Spoken bestaan niet? 6x jullie ervaringen met geesten
