Vrijdag de 13e: 6 vrouwen delen hun grootste ongeluksmomentje

Pechvogels

Of het nou vrijdag de 13^e is of niet, een ongeluk zit in een klein hoekje. Sommige mensen hebben ook gewoon dikke pech, zoals deze zes vrouwen. Gelukkig kunnen ze er nu om lachen, want vermakelijk is het zeker!

(On)geluksdag

Carolijn (41): “Een paar jaar geleden liep ik met tassen vol nieuwe kleding, schoenen en accessoires richting het station. Het dagje shoppen in Den Bosch zat erop en ik had nog een kwartier totdat de trein zou komen. Dan maar even scrollen op mijn telefoon. Ik verdiepte me in een krant en zat geconcentreerd te lezen. Toen de trein arriveerde stapte ik in en zocht een plaatsje. Direct dook ik weer in het artikel. De trein vertrok en bij het tweede station waar we stopten nam naast mij iemand plaats waardoor ik ietsje moest opschuiven. Even mijn tassen aan de kant… Welke tassen?! Jammer maar helaas, die tassen stonden dus nog op Den Bosch Centraal. Bij het volgende station stapte ik uit en nam de eerste trein terug. Het bankje was leeg, de tassen waren verdwenen en waren ook niet afgegeven bij gevonden voorwerpen… Het was mijn ongeluksdag waar een ander zeer gelukkig mee werd.”

Plezier van korte duur

Saskia (26): “Ik had net een nieuwe telefoon. Ik was er mega trots op, het was mijn eerste smartphone. Kort nadat ik hem had gekregen, liet ik hem vallen. Het scherm was helemaal stuk. Na lang sparen liet ik hem eindelijk maken. Trots nam ik hem mee terug naar huis, hij was eindelijk weer heel! Ik bewaarde hem veilig in mijn tas; mijn zak leek me niet de beste optie. Eenmaal thuis draaide ik de deur van het slot en gleed mijn tas van mijn arm op de grond. Jawel: het scherm was helemaal stuk. Ik heb hem nooit meer laten maken en realiseerde me dat ik niet gemaakt ben voor een telefoon met heel scherm. Want ja, ook mijn huidige smartphone zit vol barsten. Oeps!”

Geld bespaard… of niet?

Marleen (47): “Ik had net allerlei leuke tweedehandse kleren gekocht. Ik bedacht me heel tevreden dat ik dit soort leuke kleren nooit voor dat bedrag nieuw zou kunnen kopen. Veel geld bespaard dus. Vervolgens kwam ik bij de auto aan en wat blijkt: ligt er een vette parkeerprent onder de ruitenwisser. Balen!”

Plezier van korte duur

Brenda (49): “Ik had eindelijk een geweldige rok met palmbomen en dergelijke gevonden, compleet in de 50’s stijl. Helemaal mijn ding! De post kwam met daarbij een brievenbuspakketje voor mij. De plastic envelop ging niet open, dus mijn behulpzame man zette de schaar erin. Hij knipte daarbij niet alleen in de envelop, maar ook in de vintage 50’s rok die erin zat. Ik kon wel huilen!”

Een etentje met een geurtje

Linda (34): “Ik ging met mijn zwangere beste vriendin naar de kroeg en we bestelden een grote schaal nacho’s. Toen ik naar de wc ging, was het toiletpapier op. Ik hees mijn broek maar gewoon omhoog, waste mijn handen en droogde ze af aan het handdoekje dat er hing. Eenmaal terug bij mijn vriendin aten we verder die schaal leeg. Af en toe rook ik een heel typisch geurtje dat ik niet kon thuisbrengen. Ik negeerde het maar, nacho’s first. Even later moest ik wéér naar de wc, en daar was een klein opstootje ontstaan: vrouwen stonden oeh en ah te roepen, want er hing een stuk stront aan het handdoekje. Terwijl ik eerst hard moest lachen, viel opeens het kwartje en stond ik aan de grond genageld: dat gekke geurtje dat ik net rook, het toiletpapier dat op was… Ik keek naar mijn vinger en zag bruine strepen poep erop zitten. Blijkbaar had ik totaal niet door dat ik mijn handen had afgedroogd aan een handdoek waar mijn voorgangster haar kont mee had afgeveegd. Totaal in paniek probeerde ik mijn handen te wassen: zeep op. Ik duwde op zo’n pompje om de wc-bril mee schoon te maken: leeg. Ik ging terug naar mijn vriendin, vertelde het verhaal en haar smetvrees kwam uit al haar zwangere poriën. Ze haalde meteen een flesje handalcohol tevoorschijn dat ik volledig leegspoot op mijn poepvinger. Moraal van het verhaal: droog alleen je handen aan wegwerpdoekjes, niet aan een handdoekje dat er al hangt.”

Een dure misser

Gwendolyn (40): “2006: Een nieuwe woning! Hoera! En eerlijk, wie denkt er dan aan om je lot bij de Postcode Loterij om te zetten naar je nieuwe adres? Ik in ieder geval niet. En wat denk je? Boem! Onze nieuwe postcode valt in de prijzen. Balen zeg, echt balen. Het oude lot zegden we op, want ja, deze postcode gaat niet weer winnen.
2010: Ik lig in een scheiding, ga verhuizen en heb best wat geld nodig voor mij en mijn zoontje. In mijn mailbox zie ik spam: de Postcode Loterij. Zal ik? Ja, ik ga een gokje wagen. Ik wil twee loten. Maar ik word gebeld en in alle hectiek vergeet ik mijn loten te kopen. Een tijdje later speel ik online bingo. De host reageert op iemand die het over de jackpot van de Postcode Loterij heeft en zegt: had je maar in 1019 moeten wonen. Mag jij raden welke postcode ik had…”

Lees ook: Shocking: zo weinig vrouwen krijgen een orgasme tijdens de seks