Seks in de praktijk: Heeft ze echt geen zin in seks?

Liselotte is een lange slanke vrouw van 37 jaar met een grote bos krullen. Ze is gekleed in een skinny leather look broek en gympen. Ze komt samen met haar vriend Edwin naar mijn seksuologiepraktijk, maar hij is iets later. Liselotte wil een espresso en ze verwacht dat Edwin zin heeft in verse muntthee. Terwijl ik dat voor hen maak, kijkt Liselotte rond in mijn praktijkkamer. Haar blik blijft even hangen op de boekenkast. 

Dan komt Edwin binnen. Edwin is netjes gekleed in een donkerblauw pak met overhemd. Hij zegt me dat hij er normaal gesproken meer casual uitziet maar dat hij net uit zijn werk komt. Nadat ik de personalia heb genoteerd vertelt Liselotte me dat ze een eigen winkel heeft en dat Edwin teammanager is bij een groot ICT-bedrijf. “Ik zal maar meteen zeggen waarom we hier zijn”, begint Liselotte, “ik heb geen zin in seks en Edwin wel.”

Edwin haakt daar meteen op in: “Zo zwart-wit is het misschien niet, maar vaak afgewezen worden is niet fijn. Het zorgt ervoor dat ik ook steeds minder initiatief toon en waardoor we nog nauwelijks seks hebben. Dat frustreert me. Hierdoor word ik snel geïrriteerd. En ook dat helpt niet mee: ik begrijp dat dat haar verlangen in mij niet aanwakkert.” 

“Dat klopt”, beaamt Liselotte, “als jij zo bot naar mij bent, heb ik helemaal geen zin meer om te vrijen. En als je met me wilt zoenen denk ik meteen dat je met me naar bed wil, dus dan wijs ik het zoenen ook af.” Edwin reageert daarop met: “Ja, als we het zo weinig doen, dan begrijp je misschien wel dat ik tijdens het zoenen meteen meer wil.”

Ik vraag hen of dit in het begin van de relatie anders was. Meteen zie ik twee grote glimlachen verschijnen. Liselotte: “Toen was het heel anders. We zaten beiden nog in een relatie. Eerlijk gezegd gingen we dus alle twee vreemd. Stiekem spraken we af op de meest bizarre plekken en de seks was altijd spannend en heerlijk.” Edwin knikt instemmend en zegt dat alleen de appjes naar elkaar al opwindend waren.

Ze vertellen me dat ze bijna een jaar op deze manier contact hebben gehouden. Tot ze de knoop doorhakten en beiden hun relatie verbroken: ze kozen voor elkaar. Al snel volgde het samenwonen. Sindsdien is het seksueel plezier langzaam steeds minder geworden en werden de appjes steeds praktischer van aard. 

“Omdat we samenwonen spreken we eigenlijk nooit meer af. Ik ben overdag en vaak ook ’s avonds druk met mijn winkel. Daarnaast wil ik sporten en leuke dingen doen met mijn vriendinnen. Ik zal eerlijk zijn: als ik thuis ben met Edwin vind ik het saai. We daten nooit meer met elkaar, als we vrijen is het altijd in bed en ik kan me het laatste prikkelende appje niet eens meer herinneren”, zegt Liselotte.

Edwin vult aan dat zijn werkdruk is gestegen en dat hij inderdaad minder tijd en aandacht heeft voor Liselotte. “Maar zij heeft voor mij ook minder tijd. Als ze gaat stappen met haar vriendinnen ziet ze er mooier uit dan als ze een avond met mij is, dat doet pijn.” Als ik vraag of ze masturberen geven ze beiden toe dat ze dat doen. Stiekem. Dat verbaast Edwin, hij dacht dat Liselotte helemaal geen behoefte aan seks zou hebben, dus ook niet aan soloseks.

In mijn praktijk hoor ik vaak dat in een langdurige relatie er veel minder tijd en aandacht is voor elkaar dan in het begin van de relatie. Kwaliteitstijd voor elkaar is er alleen als er tijd óver is, het heeft geen prioriteit meer. Daarnaast wordt er middels kleine en grote gebaren ook niet meer duidelijk gemaakt naar elkaar dat jij je partner de mooiste, liefste en lekkerste van de hele wereld vindt. Dat heeft vaak zijn weerslag op de seks, die vaak korter en eentoniger is dan aan het begin van de relatie. Op deze manier lijkt het alsof je geen zin meer hebt in seks. Eigenlijk zijn de seksuele prikkels en omstandigheden minder adequaat geworden en is de communicatie ook niet meer helpend. Kortom, genoeg aanknopingspunten om mee aan de slag te gaan. Aan het einde van de behandeling hebben beide partijen vaak weer zin in seks en genieten er ook van.

Deze casus is niet op individuele patiënten gebaseerd. Het is een casus op basis van de jarenlange ervaring van Astrid Kremers met soortgelijke cliënten in haar seksuologie-praktijk.

Over de seksuoloog

Astrid Kremers is geregistreerd seksuoloog NVVS en EMDR therapeut. Ze is eigenaar van Seksuologie Praktijk Astrid Kremers. Astrid is de seksuoloog van het UMC Utrecht, Diakonessenhuis Utrecht en het Beatrixziekenhuis Gorinchem (Vitras). Ze schreef voorheen de bestseller ‘Aandacht voor seks’. Passie en liefde voor haar vak kenmerken haar. In haar praktijk stelt ze haar cliënten op hun gemak en luistert ze met aandacht. Haar instelling is oplossingsgericht. Astrid geeft ook onderwijs over seksualiteit aan diverse doelgroepen en heeft de website www.seksboeken.nl. Daarnaast is zij columniste en actief in de media. Eén keer in de maand bespreekt zij in 'Seks in de praktijk' een gefingeerde case uit haar praktijk op Ze.nl. 

Lees ook: 
Seks in de praktijk: Jonge moeder zijn én seks hebben?