Nadine (29) is eenzaam: ‘Ik voel me niet goed genoeg’

Ken je dat gevoel dat je in een kamer vol mensen bent en je je toch alleen voelt? Zo kun je eenzaamheid het beste omschrijven. Het heeft niets te maken met fysiek alleen zijn en vooral met je verbonden voelen met anderen. Bij eenzaamheid denk je gauw aan oude vrouwtjes achter de geraniums, maar de waarheid ligt anders. De 29-jarige Nadine was in de bloei van haar leven en voelde zich toch moederziel alleen. 

Hoogsensitief

“Mijn eerste gevoel van eenzaamheid ontstond in mijn kindertijd. Er waren vaak ruzies en mijn vader vertrok voor een aantal jaar naar het buitenland voor werk. De balans en harmonie waren weg. Als hoogsensitief kind was ik extra gevoelig voor veranderingen. Ik pikte energieën en emoties haarfijn op waardoor mijn lichaam vaak heftig op stresssituaties reageerde met extreme aanvallen van buikkrampen. Door spanningen en niet durven te praten over mijn gevoel, was ik vaak ziek. Ik deed altijd alsof er niets aan de hand was, maar ik miste het om een gezin te hebben. Dit leidde voor het eerst tot eenzaamheid. Toen later bleek dat ik hoogsensitief was, begon ik situaties uit mijn jeugd beter te begrijpen.” 

Verkeerde keuzes

“Voordat ik psychologie studeerde, maakte ik te veel verkeerde keuzes. Ik koos een verkeerde studierichting, mijn baantjes waren niet in mijn straatje, thuis kon ik niet meer aarden en ik kreeg relatieproblemen omdat ik mijn grenzen niet aangaf. Ik zocht naar iets, maar wist niet naar wat. Alles dat tijdelijk het gevoel van leegte kon opvullen, daar ging ik maar voor. Ik zocht mijn toevlucht in het nachtleven en gaf veel geld uit aan materialistische zaken. In mijn zoektocht naar antwoorden om het leven beter te begrijpen, vond ik mijn fascinatie voor de psychologie. Diepgaande gesprekken over de zin van het leven gaven me voor het eerst een gevoel van verbinding met mezelf en met anderen.”  

Bang om te falen 

“Hoewel ik met de studie psychologie mijn doel en passie had gevonden, bleef eenzaamheid mij op sommige momenten parten spelen. Ik kampte nog met angst en kon hier moeilijk over praten. Een gebrek aan sociale contacten had ik niet, maar ik miste diepgang. Ik heb me lang afgevraagd hoe het mogelijk is dat ik me eenzaam voelde, terwijl ik omringd was door mensen. Langzamerhand ontdekte ik dat het gevoel ‘ik ben niet goed genoeg’ hier de oorzaak van was. Ik kon niet genieten van het leven, omdat ik continu bang was om te falen en te veel bezig was met de verwachtingen van anderen."

Verkeersongeval

“Mijn eenzaamheid keerde in volle vaart terug toen ik een jaar geleden door een verkeersongeval twee ruggenwervels brak. Ik lag maanden thuis op bed. Voor het ongeluk had ik een actief leven, deed veel aan sport en ging regelmatig uit. Het voelde als een verlies dat dit niet meer kon en ik voelde me eenzaam omdat de verbinding met mezelf was weggevallen. Ik haalde mijn positiviteit uit sporten en uitgaan, dat ging nu niet meer.”

“Het duurde maanden voordat ik echte activiteiten aan mijn dag kon toevoegen. Pijn leerde me anders te gaan kijken naar het leven. Ik begon te kijken naar wat ik wel had in plaats van wat ik niet had. Het gaf me weer energie en hielp me om door de eerste maanden heen te komen. Er is altijd wel iets positiefs te vinden in een dag, ook als je je eenzaam voelt.” 

“Langzamerhand kwamen er weer kansen, vriendschappen en ervaringen op mijn pad. Ik moest leren om mezelf te waarderen en accepteren en te praten over mijn gevoel. Ik raad iedereen die zich eenzaam voelt aan om erover te praten.”

Geluk bij ongeluk

“Ik had letterlijk geluk bij een ongeluk, want in die maanden had zoveel tijd om na te denken. Hierdoor kwam ik weer in aanraking met mijn passie voor schrijven én fotografie. Er is niets mooiers dan je passie en zingeving vinden. Het ultieme geluk dat uit jezelf komt.” 

Chronisch vermoeid 

“Het ongeval heeft desondanks ook een negatieve invloed gehad op mijn verdere leven. We zijn nu een jaar verder en ik ben in zomer tegen een chronische vermoeidheid aangelopen, omdat ik niet luisterde naar mijn lichaam. Ik wilde weer net zo actief in het leven staan als voor het ongeluk, maar dit liet mijn lijf niet toe. Mijn rug blijft een zwakkere plek, die ik meteen voel als ik stress heb.” 

Zelfliefde

“Accepteren dat ik niet alles tegelijk kan, luisteren naar mijn lichaam en mijn grenzen bewaken is ook een stukje zelfliefde. Doordat ik nu mijn gevoel accepteer, mezelf waardeer, betekenisvolle relaties in mijn leven heb, veel kan lachen en mijn passie gevonden heb, ben ik niet meer eenzaam. Zo kies ik nu bewust om mijn droom te volgen en hoop ik andere mensen te inspireren om verbinding te maken door je kwetsbaarheid te tonen.”

De Week tegen Eenzaamheid van donderdag 27 september t/m zaterdag 6 oktober vraagt aandacht voor eenzame mensen. Ga naar samentegeneenzaamheid.nl voor meer informatie.

Lees ook: Erica (35): 'Ik raakte op mijn twaalfde verslaafd aan porno'