Hilde (54): 'Mijn tweelingzus stapte uit het leven'
De 54-jarige Hilde uit België is een lone twin: een tweeling zonder haar andere helft. Vier jaar geleden overleed haar zusje Lieve. In plaats van warmte en steun van familie, kreeg ze te maken met een groot taboe. "Ik kon mijn verdriet met bijna niemand delen".
(Links Lieve, rechts Hilde)
Lees ook: Sjanna (24): 'Mijn zus heeft het niveau van een kind van 1,5 jaar'
Taboe
"Mijn tweelingzus Lieve is uit het leven gestapt op 51-jarige leeftijd... eigenlijk noem ik het liever 'de levensrust opzoeken'. De manier waarop ze is komen te overlijden, daar ben ik zelf achtergekomen. Ik kon mijn verdriet daarom ook met bijna niemand delen. We kregen geen slachtofferhulp en zelfdoding is een taboe. Mensen weten vaak niet hoe ze je kunnen aanspreken. Ze is dood, maar wordt op deze manier ook doodgezwegen. Het ontbreken van een concreet graf waar ik naartoe kan gaan, heeft het verlies zwaarder gemaakt."
Depressie
"Lieve kampte al enige tijd met een depressie en slikte antidepressiva. Ze was in behandeling, maar ik wist amper hoe het echt met haar gesteld was. Ik had geen zicht op haar pieken en dalen. Ik heb met mijn zus over haar mentale gezondheid persoonlijk gesproken, maar achteraf denk ik onvoldoende. Inmiddels weet ik dat het voor haar ook heel moelijk was om ermee naar buiten te komen."
(Links Hilde, rechts Lieve)
Van een wij naar een ik
"We waren vroeger al vier handen op één buik. Als kind waren we een 'wij': geen individuen. Toen we tiener waren, hebben onze ouders om gestimuleerd om onze eigen persoonlijkheid te ontwikkelen. Op mijn 15e heb ik besloten een andere studie te doen in een andere stad. Dat was de eerste keer dat we echt lang van elkaar gescheiden waren. We zagen elkaar alleen in het weekend. Op 18-jarige leeftijd zagen we elkaar bijna een jaar niet. Zij ging een jaar op uitwisseling naar Mexico en ik naar de Verenigde Staten. Deze scheiding was goed voor ons. Zo konden we een eigen identiteit vormen. Hoewel we dus ons eigen leven hadden, voelde het traumatische overlijden zwaarder dan ooit verwacht."
Verlies na verlies
"Het overlijden van mijn zus heeft voor een scheur in de familierelaties gezorgd. We konden het verdriet niet voldoende delen. Misschien speelt het een rol dat ik op mijn zus lijk, maar dat weet ik niet zeker. Ik heb mezelf in bescherming genomen. Ik doe aan zelfzorg, zoek veiligheid op in mijn contacten maar zorg er ook voor dat ik mij niet afsluit."
Verder leven
"Kortgeleden heb ik de opleiding tot rouw- en verliesconsulent afgerond. Wat ik hier leerde hielp mijn eigen rouwproces enorm. Na de dood van mijn zus vond ik het moeilijk om haar te zien voor wie ze was als persoon in plaats van hoe ze is gestorven. Na vier lange jaren zwoegen en ploegen is het me gelukt. Ik kan het tweeling zijn weer eren. Ik ben namelijk nog wél een tweeling. Onze geboortedatum en haar overlijdensdatum zijn moeilijke momenten in het jaar. Als ik haar naam geschreven zie staan op mijn verjaardagskaarten of mensen haar naam nog uitspreken, dan geeft mij dat een goed gevoel als lone twin."
Met haar eigen praktijk Betekenisvol.be ondersteunt ze andere lone twins in het rouwproces.
Foto: in dit tapijt zijn kledingstukken van Lieve verwerkt.
Zelfmoord? Praat erover’ via 0900-0113 of ga naar www.113.nl.
Meer lezen over het verlies van een tweeling? Ga naar Tweelingalleen.nl.
