"Hoe groot is die van jou?"
“Hoe groot is die van jou eigenlijk?” Wauw, je hebt blijkbaar sexting en je hebt sexting! Anne is van de directe variant. “Dertig centimeter,” lieg ik, want eigenlijk zit er nog geen centimeter of twintig in mijn broek. Denk ik. Gok ik. Anne vindt dertig centimeter wel erg veel, en ik leg uit dat ik op het moment geen liniaal naast me heb liggen, dus dat ik haar geen uitsluitsel kan geven over mijn gegokte lul. Wat zij niet ziet is dat ik toch op zoek ga naar een meetlint. Na een poging of drie hou ik ermee op. Het is zeker geen twintig. Of nou ja, het is maar net waar vandaan je begint met meten…
Het is niet de eerste keer dat de vraag mij wordt gesteld. Is de grootte dan toch echt belangrijk voor vrouwen? Onder mijn vrienden wordt regelmatig de lengte van de piemel vergeleken. Figuurlijk dan, we gaan echt niet in een groepje ons lid staan op te meten. Nee, het is meer een onschuldige manier om onze plaats op de apenrots te bepalen. Toch brengen de vragen van de dames mij enigszins aan het twijfelen. En wie beter om mij gerust te stellen dan mijn ex-vriendin. Die heeft het immers dik drie jaar met mij uitgehouden. Ik app haar wat zij van mijn formaat vindt, op dit moment nog overtuigd dat zij mij kan helpen. Ik druk op verzenden en krijg onmiddellijk spijt. Misschien toch niet helemaal een correcte vraag aan je ex.
Onzekerheid over je lichaam is menselijk. Ik sport regelmatig om mijn lichaam in vorm te houden. Ik merk dat hoe ouder ik word, hoe meer moeite dit kost. Maar op het weghalen van een knobbeltje op mijn rug na, heb ik nooit echt overwogen iets aan mijn lichaam te corrigeren. Zeker niet mijn piemel. Voor vrouwen lijkt dit anders. De schaamlipcorrecties, botox en borstvergrotingen zijn geen taboe meer. Maar een penisoperatie? Dit is een vraag voor Google! Ik schrik wat ik zie en mijn piemel wordt kleiner in mijn broek. Nee, nog maar even geen penisoperatie. Al weet ik nog steeds niet of ik wel iets moet doen?! Door mijn voetbalverleden heb ik vele mannen naakt gezien en met veel formaten en vormen zij aan zij gestaan. De ene had een bloedlul, de andere een vleeslul en weer een met een enorm balzak. Ik heb mij nooit aan de boven- of onderkant van de schaal gezien. Gewoon onopvallend in het midden.
Ik vergeet gewoon dat ik nog met Anne aan het sexten ben. De geilheid in het begin heeft plaats gemaakt voor twijfel. Gelukkig schreef Descartes dat twijfel het begin van wijsheid is. Waar ik in ieder geval niet over twijfel is dat ik nu een slappe lul heb. Anne kan dat gelukkig niet zien, die schrijft net dat zij mijn grote harde lul in haar wil hebben.
*een bloedlul is in staat om bij een erectie behoorlijk in omvang en lengte toe te nemen, terwijl de vleeslul geen noemenswaardige groei (hoeft) door te maken.
