Josine (33) kreeg een burn-out: 'Een rondje van vijf minuten lopen was al te veel'

Je hoort steeds vaker dat jonge mensen met een burn-out thuis zitten. Tegenwoordig moéten we zoveel - werk, relatie, vrienden, kinderen - dat stress een vast onderdeel van de dag is geworden. Ook de 33-jarige Josine werkte zich drie keer in de rondte, soms wel 80 uur per week. Totdat ze drie jaar geleden verplicht direct moest stoppen van de huisarts. "Eenmaal thuis heb ik de eerste maanden alleen maar geslapen."

Vlekken voor mijn ogen

"Mijn burn-out begon drie jaar geleden. Ik was 30 jaar en had de twee dingen bereikt die ik altijd al wilde: geld en status. Ik had een goede functie bij een groot bedrijf. Ik werkte keihard en nam geen tijd om op te laden. Daarnaast was ik niet altijd opgewassen tegen de harde zakenwereld, hoe graag ik het ook wilde. Ik gaf mijn grenzen niet aan en veel dingen trok ik me persoonlijk aan. Toen kreeg ik steeds meer last van vage klachten. Zo was ik enorm misselijk, had ik een drukkend gevoel op mijn borst en zag ik vlekken voor mijn ogen. Achteraf waren dit al signalen van mijn lichaam om aan te geven dat ik oververmoeid was, maar ik luisterde hier niet naar. Ziek zijn, vond ik voor watjes. Ook als ik de griep had werkte ik door."

"Ook was ik heel erg moe en moest ik veel huilen, vooral in de auto. Dat was echt mijn jankplek. Ik hoefde de auto maar in te stappen en ik barstte al in huilen uit. Uiteindelijk kwam ik bij een coach terecht. Die zei dat ik echt niet meer kon werken en dat ik direct een afspraak met mijn huisarts moest maken. Ook mijn huisarts vond dat ik direct moest stoppen met werken en gaf mij de diagnose burn-out."

Lees ook: Inge (38) heeft acromegalie: 'Opeens begonnen mijn neus, handen en voeten te groeien'

Verplicht thuis blijven

"Ik had zelf niet door dat ik een burn-out had. Ik voelde me niet goed, maar dat was voor mij geen reden om me ziek te melden. Het was dat de huisarts en coach aan de bel trokken en mij verplichtten om thuis te blijven. Op dat moment stortte ik helemaal in. Eenmaal thuis heb ik de eerste maanden alleen maar geslapen, zo ontzettend moe was ik. Daarna voelde ik me vooral heel nerveus, angstig en depressief. Ik durfde niet meer naar buiten en vond alles heel zwaar. Toen begon ook de periode dat ik helemaal niet meer kon slapen, omdat ik zo nerveus was en zo aan het piekeren was. Door de huisarts ben ik doorverwezen naar een psycholoog waar ik een traject ben gaan volgen."

Gefaald

"Voor mij was het moeilijk om te accepteren dat ik een burn-out had. Het voelde als falen en ik schaamde me ook heel erg. Ik was toch die jonge vrouw van 30 jaar die alles kon en die een goede baan had? Dat ik ingestort was zag ik echt als een zwaktebod. Het heeft ook heel lang geduurd voordat ik kon accepteren dat ik een burn-out had en ik daar niets aan kon doen. Ik had jarenlang te veel van mijn lichaam gevraagd en nu was het even op."

"Mijn omgeving heeft me geweldig gesteund. Ik was toen nog vrijgezel en mijn ouders hebben mij enorm goed opgevangen. Zij hebben mij echt gesteund. Het eerste jaar heb ik me helemaal teruggetrokken. Voor afspraken met vriendinnen had ik geen energie meer. Ik kon letterlijk niet eens een rondje buiten lopen van vijf minuten."

Nare opmerkingen

"Natuurlijk was er wel eens onbegrip. Vooral omdat het drie jaar duurde voordat ik volledig hersteld was. Dit was voor mensen moeilijk te begrijpen. Dus dan kreeg ik de opmerkingen 'dat iedereen van niets doen moe wordt' of 'dat ik gewoon leuke dingen moest gaan doen, dan ging het vanzelf wel weer beter' of 'dat het nu allemaal wel heel lang duurde'. Dat was ongelofelijk vervelend, met name omdat ik het zelf ook heel naar vond dat ik zo lang thuis zat. Gelukkig hielpen de tweewekelijkse gesprekken met de psycholoog enorm. Die beaamde dat ik echt niet lui was of een schop onder mijn kont nodig had, maar dat ik gewoon nog niet was hersteld."

Misverstanden over burn-out

"Als je een burn-out hebt, dan ben je niet gewoon een beetje futloos. Nee! Je bent helemaal uitgeput, zowel lichamelijk als geestelijk. Dat is niet iets om te onderschatten. Mensen denken snel dat je er met een paar weken rust en wat leuke dingen doen wel weer bovenop bent. Maar als jij je lichaam jarenlang zo hebt uitgeput dan ben je hier niet binnen twee weken weer van hersteld."

Burn-out door onzekerheid

"Ik heb altijd in de financiële sector gewerkt. Maakte lange dagen, stond onder veel druk en werkte regelmatig weken van 80 uur. Maar dat is niet de enige reden dat ik een burn-out heb gekregen. Ik vond het werk best leuk, maar omdat ik niet in staat was om mijn grenzen aan te geven ben ik er aan onderdoor gegaan. Ik was heel onzeker en daardoor perfectionistisch. Dus het was de combinatie van een zware baan en een onzekere persoonlijkheid die er bij mij voor hebben gezorgd dat ik een burn-out heb gekregen."

"Ik ben tweeënhalf jaar geleden mijn eigen website gestart waarop ik vrouwen tips geef om in balans te blijven. Momenteel kan ik hiervan leven. Ik schrijf op mijn site eerlijk over mijn burn-out, maar ik schrijf ook over onderwerpen als onzekerheid, relaties, lichaam en geest, sport en gezondheid."

Burn-out voorkomen

"Hoe voorkom je een burn-out? Ik denk dat je heel goed je eigen grenzen moet kennen. Je hoeft jezelf niet altijd te pushen om meer te doen. Dus geef je grenzen aan op je werk, je hoeft niet iedereen tevreden te stellen. Je bent ook nog steeds een topcollega of -medewerker als je af en toe eerlijk zegt dat iets te veel is of als je zegt dat je die klus er niet bij kan doen. Je mag gewoon om jezelf denken, dat is alleen maar gezond!

Neem een kijkje op de website van Josine. Lees meer over een burn-out op MIND. Heb je een burn-out of zit je er tegenaan? Zoek (anoniem) hulp via Korrelatie. 

Lees ook: Babette (20) heeft anorexia: ‘Een eetstoornis gaat niet over eten’