Esther: ‘Mijn zoon werd veroordeeld voor verkrachting, maar was onschuldig’
In één brute klap werd het normale gezinsleven van Esther Boek dat uit een soapserie. Een van haar drie zonen, de 19-jarige Dex, werd slachtoffer van de leugens van drie tienermeisjes. Opeens was haar zoon een verkrachter en crimineel. "Al vrij snel heb ik de vraag of hij het echt had gedaan losgelaten. Dex, en de rest van het gezin, hierdoorheen slepen stond voorop."
Van gewone puber tot ‘verkrachter’
"Tot 18 februari 2013 was ik een doorsnee moeder van een redelijk doorsnee gezin met drie evenzo doorsnee zonen. Het enige opmerkelijke was dat mijn oudste twee jongens een andere vader hebben dan de jongste en dat er een leeftijdsverschil van tien jaar tussen mijn tweede en derde zoon zit. Maar dat is zeker niet iets wat het nieuws haalt. Toch werd een van mijn zonen de hoofdpersoon in een krantenkop."
"'Man verkracht jonge meisjes', zo luidde de kop. 'De instabiele en onveilige gezinssituatie waarin de man opgroeide mag als verzachtende omstandigheid worden gezien voor de persoonlijkheidsstoornis waardoor de man de meisjes verkrachtte'."
"De man in het bericht was mijn middelste zoon, Dex. Hij was slechts 19 jaar. Hij had een grote mond, maar ik wist dat hij een klein hartje had. Deze ‘jonge meisjes’ waren vriendinnen van mijn zoon. Ook kenden ze elkaar, al hebben ze dat nooit toegegeven. Ze zullen waarschijnlijk ook nooit toegeven dat de verkrachtingen niet hebben plaatsgevonden. Als je eenmaal zegt dat je verkracht bent, dan is er geen weg meer terug."
Twijfels
"Of ik ooit getwijfeld hebt aan Dex zijn onschuld? Door mijn werk binnen de jeugdzorg wist ik dat kinderen dingen kunnen doen die je als ouders nooit verwacht. Al vrij snel heb ik de vraag of hij het echt had gedaan losgelaten. Dex, en de rest van het gezin, hierdoorheen slepen stond voorop. Daarna zou ik wel kijken naar welke hulp hij nodig had, of hij nu wel schuldig was of niet. Toen er later meer informatie onze kant opkwam uit strafdossiers, werd ik overtuigd van zijn onschuld. De verhalen van de meisjes zaten vol met leugens en tegenstrijdigheden."
Seksueel contact
"Ik kan slechts gissen naar waarom deze meisjes Dex kwaad wilden doen. Een van de meisjes was verliefd op Dex, maar Dex niet op haar. Met een ander meisje is wel seksueel contact geweest, waar zij achteraf mogelijk spijt van had. De ouders van het meisje vonden een maagdelijk huwelijk belangrijk. Uit de dossiers bleek dat het meisje zich schuldig voelde naar haar ouders en bang was om hen teleur te stellen."
Na twee jaar vrij
"Ondanks pogingen om zijn onschuld te bewijzen is mijn zoon veroordeeld tot 24 maanden cel. Van doorsnee gezin, werden wij familie van een verkrachter van jonge meisjes. Door de media werd ik opeens neergezet als een moeder die haar zoon in zo’n onstabiele gezinssituatie had gezet dat hij was gaan verkrachten."
"Onze nachtmerrie was nog niet voorbij. In de jaren na de aangifte werd ons huis regelmatig bezocht door de politie, vaak midden in de nacht en meerdere keren per week. Nadat één van de meisjes had gezegd dat Dex haar dood wilde rijden, was hij ondergedoken omdat hij niet voor de derde keer opgepakt wilde worden voor iets wat hij niet gedaan had."
De zwaarste crimineel van de stad
"Toen de politie Dex niet kon vinden omdat hij was ondergedoken, nadat het meisje had verteld door hem bijna dood gereden te zijn, vielen ze mijn jongste zoon van 8 jaar lastig. Hij werd op straat door twee agenten aangehouden en ondervraagd waar zijn broer, ‘de zwaarste crimineel van de stad’, was. Hij werd samen met mij de hele dag door een politieauto achtervolgd. Toen ze hem ook stonden op te wachten bij school, hadden we geen andere keuze dan ook een onderduikadres voor hem te zoeken."
Vrijspraak
"Een jaar later, toen het hoger beroep diende, kwam er eindelijk oog voor de tegenstrijdigheden en aantoonbare onwaarheden in de aangiftes en verhoren van de meisjes. Ja, mijn zoon was een echte puber. Ja, hij had een stoere mond en snapte niet helemaal wat het gevolg was van zijn gedrag naar anderen toe. Maar mijn Dex had geen meisjes verkracht. Ruim twee jaar nadat Dex door twintig man politie van zijn bed werd gelicht, volgde een vrijspraak. Maar die doorsnee jongen, dat doorsnee gezin en die doorsnee moeder waren verdwenen."
"Mijn oudste zoon belandde in de crisisopvang van de psychiatrie en Dex zijn stiefvader, mijn man, op de intensieve care van een ziekenhuis, omdat ze het vogelvrij zijn niet meer aan konden. Dex werd behandeld voor een posttraumatische stresssyndroom en de jongste kwam onder behandeling van het Landelijk Psychotraumacentrum van het Wilhelmina Kinderziekenhuis."
De toekomst van Dex
"Dex is nu 23 jaar en woont thuis. Van zijn vrienden is een klein aantal overgebleven. Een aantal maanden geleden heeft hij drie jaar intensieve therapie afgerond om alles te verwerken. Binnenkort zal hij nieuwe therapiesessies beginnen om zijn zelfvertrouwen en het vertrouwen in meisjes en relaties weer op te bouwen. Toch gaat het ook best goed met hem. Hij werkt, is rustig en volwassen en functioneert zoals zijn meeste leeftijdsgenoten. Maar onder alles wat je ziet, zit een beschadigde jongen die veel vertrouwen kwijt is en hard moet werken om dat weer terug te krijgen."
Taboe doorbreken
"Over dit alles schreef ik een boek, 'Geen kind meer'. Een boek dat inzicht geeft in hoe het is als je zoon veroordeeld wordt voor een misdrijf dat hij niet gepleegd heeft. Ook belicht ik de kant van de meisjes en hun families en vriendenkring. Valselijk beschuldigd worden en iemand vals beschuldigen, is nog één van de taboes die Nederland rijk is. Mijn verhaal laat een andere kant zien. Een kant die helaas ook bestaat en niet alleen ons overkwam."
Dit verhaal verscheen eerder op Ze.nl.
