12 redenen waarom je nooit meer weg wilt als je op de Peloponnesos bent
"De Peloponnesos of Peloponnesus (Grieks: ????????????, Pelopónnisos) is het grootste schiereiland van Griekenland, en ligt ten zuiden van het Griekse vasteland"... blablabla. Zegt Wikipedia. Wij zeggen: Peloponnesos is freaking vet, iedereen MOET er naartoe! En Vrouwen.nl's Mariëlle vertelt je waarom. Want zij heeft dit schiereiland met Eliza was here ontdekt en ze wilde er eigenlijk niet meer weg. Maar ja, in Nederland wachtte haar leven op haar. Maar dat ze liever haar leven daar naartoe had gehaald komt door deze 12 redenen waarom je nooit meer weg wilt als je op de Peloponnesos bent:
1. Die stránden. Het stuk land dat de bewoonde wereld scheidt met de zee is een paradijs. Er is een enorme verscheidenheid aan stranden. In een klein stukje Peloponnesos zie je al grote verschillen tussen de stranden. Van stranden bezaaid met stenen en wildernis tot zandstranden met een vleugje groen. Allemaal even prachtig.
2. Op Peloponnesos wonen de vriendelijkste mensen. Bij aankomst in huis 1 (we waren er een week en overnachtten in 2 verschillende huizen) werd al duidelijk hoe lief en schattig de mensen hier zijn. We kregen meteen een uitgebreide uitleg over de wijde omgeving. Hoe de huizen zijn ontworpen door de vrouw des huizes -architect en dat de zoon des huizes ons wel even de omgeving zou laten zien, wat hij ook deed en bood ook nog eens een gezellig gezelschap, en of we die avond in hun restaurant in wording hun gerechten wilden komen proeven (dûh). Alles puur uit trots en liefde. En wat hebben we genoten. Wat hebben zij onze tijd daar gefinetuned. Maar ook de mensen in andere gebieden van het eiland waren stuk voor stuk even vriendelijk.
3. Grieken eten over het algemeen gezond, puur en lekker. Een culinaire levensstijl naar ons hart. Tijdens de tour maakten we een pitstop voor lunch. Bij een vriend van Nicola, onze gelegenheidsgids die eigenlijk architect is, net als zijn moeder. Hij koos voor ons de gerechten waarvan hij vond dat we ze moesten proeven: Griekse salade met de verste fêta, de meest smaakvolle zwarte olijven, komkommer en tomaten van de hele wereld besprenkeld met de volste olijfolie die je ooit hebt geproefd. De salade kwam niet in zijn uppie op tafel, maar had een gezelschap meegenomen van eier-spinazie-anderegroenegroenten-ofzoiets-balletjes. Als hoofd (yes, meer gangen tijdens lunch, love it) kregen we een Grieks witte bonen potje, een Grieks groene bonen potje en een combinatie van kippenborst en pasta(vlokken). De entourage was even heerlijk. En een beetje kneuterig, wat het perfect maakte.
's avonds vielen we op uitnodiging aan op voor: deeglapjes met noten en spinazie en luchtige, smaakvolle tzatziki; hoofd: geit met aardappeltjes en een mix van doperwtjes, wortelen en artisjok on the side en als desert aten we griekse yoghurt net gekonfijte aardbeien met als afsluiter van het hele diner een zoete moscato. Bij elke gang werd een bijpassende wijn geschonken en elk onderdeel van de maaltijd kwam uit de regio.
4. Alleen maar mooie uitzichten, waar je ook kijkt.
En ja, zelfs op de plee heb je nog mooi uitzicht. Let wel: mensen van buiten kunnen jou ook zien. Deze foto's zijn gemaakt in restaurant Kactpaki (zo schrijf je het in ieder geval, ons Grieks is niet denderend) in Verga, een klein mini dorpje in de Peloponnesos.
5. De huizen -OMG!- zijn too good to be true. In één week zaten we in twee verschillende huizen. De één had zelfs een jacuzzi. Allebei waren ze voorzien voorzien van een wederom perfect uitzicht dat we het liefste in onze koffer wilden proppen. Ja, als we dat konden meenemen... we zouden het er echt voor over hebben om alle meegesjouwde kleren achter te laten. Wij zaten in twee verschillende huizen via Eliza was here. En die hebben de voordelen dat er standaard een auto bij zit (wat je nodig hebt daar in the middle of nowhere, want anders kom je nergens en zie je niks, wat ook fijn kan zijn), je op plekken komt waar je anders niet komt en waar je omgeving waarschijnlijk ook het bestaan niet van weet, je in een oase van rust terecht komt en je jezelf one of the locals voelt.
De eerste helft van de week mochten we vertoeven in Orato Villas in het super schattige dorpje aan de haven Agios Nikolaos. De tweede helft van de vakantie chillden we 'm keihard in Ryalos Villas hoog in de bergen in het dorpje Verga, dat naast Kalamata ligt.
6. De zwembaden die erbij horen zijn nog mooier. Dit zwembad droomuitzicht hoort bij huis 2.
7. De temperatuur was top. In april noemen zij het nog winter, wij noemen het "prima te doen in een t-shirt".
8. De bergen. De reden hoeven we niet toe te lichten toch?
9. Al deze aspecten lanceren je in een oase van rust. Zonder wifi komt rust al een stuk dichterbij. Want we hadden óf hele slechte wifi óf helemaal geen wifi. En dan merk je pas hoe erg het in je leven is gesneakt. Zonder kan niet meer. Maar na een paar uur onrustig ijsberen, springen, gek doen en zeuren dat het zo potverdikkeme vervelend is dat je geen wifi hebt, slaat de ontspanning toe. Het tijdschrift wordt uit de koffer geplukt, de jacuzzi wordt aangezet en opeens merk je dat er ook nog leven is zonder internet. En dat dat leven eigenlijk heel erg fijn is.
10. Voor H&M en ZARA hoef je niet thuis te blijven, want die hebben ze hier ook gewoon. Fjiew. Deze staan in Kalamata.
11. Het is er nauwelijks toeristisch, dus ook nauwelijks engelse menu-kaarten te vinden. Grieks is in de meerderheid en dat ziet er zo uit: abracadabra dus. Wat zorgt voor veel verrassingsmomenten.
12. Mensen hebben echt de meest grappige uitspraken. Onze favoriet van de vakantie werd gemaakt door een out omaatje dat nauwelijks Engels sprak en tegen ons (redelijk Engels sprekende mensen al zeggen we het zelf) zegt: "kun je Engels? Spreek dan Engels!". Okeee, had je bij moeten zijn. Conclusie van dit punt: de mensen hebben humor.