Real Life Tarzan
40 jaar geleden, tijdens de Vietnamoorlog, vluchtten een man en zijn zoontje van twee jaar oud de jungle in. Nadat zijn huis werd verwoest door een bom, waarbij zijn vrouw en twee van zijn kinderen gedood werden, zagen mensen Ho Van Tranh met zijn zoontje de jungle in rennen. Een andere zoon van Ho bleef achter. 40 jaar lang zijn ze niet teruggezien en iedereen dacht dat ze het niet overleefd hadden.
Een paar dagen geleden gingen twee dorpelingen de jungle in om hout te zoeken. 40 kilometer diep in de jungle stuitten ze op een vreemd soort hut. Ze besloten de plek te onderzoeken en ontdekten twee mannen die in de hut leefden. De oudste van de twee kon wel enigszins met ze communiceren, maar de andere man sprak maar een paar woorden. De autoriteiten hebben later bevestigd dat het om Ho Van Tranh en zijn zoon Ho Van Lang ging, de twee mensen die 40 jaar geleden de jungle in waren gevlucht.
Twintig jaar geleden waren ze ook al een keer gezien door de jongste zoon van Ho Van Tranh, die was achtergelaten op de dag van de bomaanslagen. Deze zoon, genaamd Ho Van Tri, heeft zijn vader en broer toen niet kunnen overhalen om met hem mee terug te gaan naar de bewoonde wereld. Vanaf dat moment heeft hij ze elk jaar zout en olie gebracht, maar ze hebben hem nooit geaccepteerd en wilden nooit met hem meekomen.
De twee junglemannen zijn nu meegenomen naar het dorp en zijn verenigd met hun familie. De neef van Ho Van Tranh vertelt echter dat ze heel verdrietig zijn en niet willen eten. Ze willen eigenlijk alleen terug naar hun eigen huis diep in de jungle. De oude Ho Van Tranh kent de taal niet meer, zijn junglezoon heeft de mensentaal nooit geleerd, maar het is de bedoeling dat ze nu langzaamaan terug in de maatschappij worden geïntegreerd.
Eigenlijk vinden wij dat ze ook best in hun boomhut mogen blijven leven. Wat is jouw mening?
