Interview: Mislukte Borstoperatie
Heb je wel eens gehoord van dhr. Goerdin? Deze man is een beruchte plastische chirurg, die helemaal geen plastische chirurg bleek te zijn, maar eigenlijk een gynacoloog is. Deze dokter heeft door zijn onkunde verschrikkelijk veel slachtoffers gemaakt. Hierom is hij al vaker in de media verschenen, onder andere in het actualiteiten programma 1Vandaag. Shirly is een van deze slachtoffers en doet haar verhaal. Wij vroeger ons onder andere af wat haar ertoe dreef om een borstvergroting te ondergaan, hoe ze is verminkt en hoe het drama is afgelopen.
Waarom wilde je een borstvergroting?
Shirly: "In de periode voordat ik een borstoperatie overwoog, ben ik erg veel afgevallen. Daardoor ben ik van een c-cup naar een b-cup gegaan. Ook toen ik weer wat kilos aankwam bleven mijn borsten klein. Ik heb aan de dokter gevraagd of dit normaal was. Hij verwachtte dat mijn borsten na een tijdje weer de oude afmetingen zouden aannemen. Toen dit na een jaar nog niet gebeurde, heb ik besloten om mijn borsten te laten vergroten. Ik vond de verhoudingen niet meer kloppen want ik was mijn grotere borsten gewend."Wie heeft je geopereerd?
"Aanvankelijk vond ik een kliniek in Utrecht. Uit het intakegesprek bleek dat de operatie in België zou plaatsvinden. De chirurg die mij zou opereren zou ik pas op de dag van de operatie ontmoeten, wat een slecht onderbuik gevoel bij mij teweeg bracht. Uiteindelijk ben ik geopereerd door dhr. Goerdin. Een dokter met destijds een eigen praktijk: de Citykliniek in Den Haag."
Hoe kwam je bij die kliniek terecht?
"Na het intakegesprek bij de kliniek in Utrecht ben ik in dezelfde prijsklasse verder gaan zoeken naar een kliniek in Nederland. Ziekenhuizen vielen direct af, want de prijzen liggen daar vele malen hoger. Via internet ben ik bij Citykliniek terechtgekomen. Zij hadden op dat moment een aanbieding waardoor ik maar 2300 euro hoefde te betalen. Dat is een kleine prijs als je je bedenkt dat veel klinieken het dubbele vragen. Tijdens het intakegesprek bij Citykliniek heb ik meteen met de opererende chirurg, dhr. Goerdin, gesproken. Deze kliniek voelde meteen goed aan. Onder meer omdat het een kleine kliniek was, waardoor het contact met de patiënt heel direct verliep. Dit gaf de doorslag om me daar te laten opereren."Wat is er precies mis gegaan met de borstoperatie?
"Mijn rechter borst probeerde de prothese af te stoten. In eerste instantie had ik alleen last van een rode plek bij de littekens. Later ontstond er een ontsteking. Daarom ben teruggegaan naar de kliniek. Ik kreeg alleen een antibioticakuur voorgeschreven om de ontsteking te genezen. Op dat moment was ik me nog niet bewust van de onkunde van dhr. Goerdin. Ik rook en dat kan nou eenmaal risicos met zich meebrengen.Een maand na de antibioticakuur kwam er pus uit mijn tepel (ik heb een incisie gehad bij de tepel). Nogmaals zei dhr. Goerdin dat het om een kleine ontsteking ging. Ik heb in die tijd ook nog telefonisch contact gehad met de chirurg. Omdat ik het niet vertrouwde heb ik het laten controleren in het Ziekenhuis. Daar waren ze niet blij met mij. Zij moesten de fouten van dhr. Goerdin herstellen. Zij moesten het vuile werk van anderen opknappen. Zij zagen wel in dat mijn ontstoken borst er niet goed uitzag. Daarom moest ik het goed in de gaten houden. Een aantal weken later knapte de wond helemaal open. Het leek wel of mijn borst was ontploft. Er stak een stuk siliconenvulling uit mijn borst. Deze zag er groen en vies uit. Ik ben direct in de trein naar Den Haag gestapt.
Bij de kliniek kreeg ik van dhr. Goerdin te horen dat mijn rechter prothese zou worden verwijderd. Ik werd voor de keus gesteld: de operatie wordt uitgevoerd onder narcose of onder plaatselijke verdoving. Ik heb voor het laatste gekozen en ben meteen geopereerd. Daar zat ik dan, op de terugweg in de trein, met een grote wond onder mijn bh. Eén deel van mijn bh was gevuld met een siliconen borst en één kant was maar half gevuld met een lege borst. Pas toen besefte ik dat dit niet normaal was."
Een foto van de borsten van Shirly na de verwijdering van haar rechterprothese.
Ik was eerlijk over mijn voorgevel. Gelukkig kreeg ik geen vervelende reacties. Humor met betrekking tot mijn kipfilet (zoals mijn verlengstuk door de meiden van de sportschool werd genoemd) heeft ook bijgedragen aan het geestelijke verwerkingsproces. Tijdens het sporten had ik per ongeluk de prothese nog in mijn bh. Na een aantal stappen op de loopband viel hij op de grond. Als grapje en om de spanning te breken heb ik de prothese naar 1 van mijn sportvriendinnen gegooid. Iedereen schrok. Niemand verwachtte dit. We barstten allemaal in lachen uit. Nog steeds moeten we nog vaak om dat moment lachen."
Een foto van de borsten van Shirly na de verwijdering van haar rechterprothese.
Hoe kon het gebeuren dat je werd verminkt?
"Ik hoorde later dat dhr. Goerdin gynaecoloog is van beroep. Hij heeft geneeskunde gestudeerd, maar hij heeft niet verder gestudeerd tot plastisch chirurg. Hij is esthetisch chirurg, wat betekent dat hij wel mag opereren, maar niet op deze manier. Dit is een vreemde kronkel in de Nederlandse wetgeving. Dit soort situaties ontstaan vaker, maar het is niet strafbaar. Goerdins manier van opereren verliep niet op de meest gebruikelijke manier. Hij heeft incisies (sneden) gemaakt in de tepel. Op deze manier wordt een borstvergroting vrijwel nooit uitgevoerd, want dit verhoogt de kans op ontstekingen aanzienlijk. Hij heeft meer risicos genomen door de wond dicht te nieten.De gezondheidsinspectie heeft gecontroleerd op de hygiëne binnen de kliniek. Dit was niet naar behoren. Integendeel! De inspectie heeft mij van alles op de hoogte gehouden en meldde bijvoorbeeld dat de afstand van de toiletten tot de operatiekamer bij de Citykliniek te klein was. Daarnaast zijn er protheses gevonden in een gewone huis- tuin-en keuken (koel)kast."
Hoe voelde je je na je verminking?
"Op het moment dat dit allemaal gebeurde had de moeder van een vriendin van mij kanker waardoor ze een stuk borst moest laten amputeren. Ik voelde me de eerste dagen naar de verminking heel vervelend, maar door de situatie van de moeder van die vriendin bedacht ik me dat ik zelf heb laten snijden in een stuk gezond lijf. Door die moeder bekeek ik mijn eigen situatie vanuit een ander perspectief, wat er ook voor zorgde dat ik er best goed mee om kon gaan."Durfde je intiem contact te hebben met mensen (mannen)?
"Ook al liep ik rond met in de ene kant van mijn bh een siliconen brost en aan de andere kant een prothese (wat bedekt met kleding niet zichtbaar was), ik ging contact met mannen niet uit de weg. Dat zou voor mij namelijk een makkelijkere opgave zijn dan mannen ontwijken.Ik was eerlijk over mijn voorgevel. Gelukkig kreeg ik geen vervelende reacties. Humor met betrekking tot mijn kipfilet (zoals mijn verlengstuk door de meiden van de sportschool werd genoemd) heeft ook bijgedragen aan het geestelijke verwerkingsproces. Tijdens het sporten had ik per ongeluk de prothese nog in mijn bh. Na een aantal stappen op de loopband viel hij op de grond. Als grapje en om de spanning te breken heb ik de prothese naar 1 van mijn sportvriendinnen gegooid. Iedereen schrok. Niemand verwachtte dit. We barstten allemaal in lachen uit. Nog steeds moeten we nog vaak om dat moment lachen."
Is het weer verholpen?
"Tot nu toe zien mijn borsten er weer piekfijn uit. Al met al heeft deze hele toestand 2 jaar geduurd. Nadat mijn rechterborst verminkt was ben ik in een ziekenhuis in het oosten van Nederland terechtgekomen bij een zeer vakbekwame arts. Hij legde mij uit dat het moeilijk was om nog iets moois van mijn borst te kunnen maken door het grote litteken. Hij legde mij uit dat ik beter een jaar met prothese kon rondlopen, want littekenweefsel heeft een jaar nodig om optimaal te kunnen herstellen. Pas daarna kon ik een nieuwe operatie ondergaan.Na een jaar kreeg ik mijn eerste operatie. Ook aan de linkerkant kreeg ik nieuwe siliconen, zodat ik in allebei de borsten hetzelfde merk zou hebben. Hiermee werden risicos uitgesloten, want het was lastig om te achterhalen welk merk siliconen er links nog zaten. Gelukkig kreeg ik deze operatie vergoed van de zorgverzekering al heb ik dat wel twee keer moeten aanvragen. De fotos van mijn verminkte lijf gaven de doorslag."
