P. Katz - First Of The Last To Know
Er zijn albums die je direct raken. Vanwege de muziek of vanwege de tekst en het liefst een combinatie van beide. First Of The Last To Know van Peter Katz bevat absoluut mooie liedjes, maar steekt niet direct met zijn kop boven het maaiveld uit. Dat komt met name doordat het album vrijwel alleen maar rustige gitaarliedjes bevat die hun kwaliteit vooral danken aan de mooie teksten en de achterliggende verhalen. Worden de nummers als verhalen beluisterd, met aandacht voor de teksten, dan is deze cd een prachtig boek vol verhalen. Zo wijdt Peter een nummer (The Fence) aan Matthew Shepard, de homoseksuele student die, nadat hij in 1998 zwaar mishandeld en vervolgens aan een hek geketend achtergelaten werd, aan zijn verwondingen overleed. Dit wetende krijgt het nummer veel meer lading. Ook Oliver's Song raakt meer wanneer je weet dat het geschreven is voor de overleden violist Oliver Schroer. De muzikant leed aan leukemie en heeft een maand voor zijn dood heel bewust een 'final show' gegeven. Zinnen als "And I'm not one to tell people what it is they should do / but if you're asking then I guess / There's one thing I would to say to you / Do those things you've always wanted to", begeleid door Oliver Schroers eigen vioolmuziek, komen dan toch net even harder binnen. Laat je de tekst en het verhaal echter links liggen, dan is de kans groot dat het album het niet verder schopt dan een rustig, zelfs wat treurig achtergrondplaatje. Een cd om in te duiken óf ga, wanneer je de kans hebt, deze man live beluisteren. Live komt zijn verhalende kracht uiteindelijk het best over. |