In Nederland maken we er een kunst van om zo veel mogelijk binnen te blijven wanneer de temperatuur onder het vriespunt daalt. Echte kluizenaars zijn we. In Canada geldt de regel: hoe noordelijker en kouder het is, hoe meer mensen naar buiten komen om de winter te vieren.
Om de echte winterfestivals te beleven, moet je het grote Toronto uit, verder naar het noorden. In Ottawa, zo'n vijf uur rijden, weten ze hoe ze van de winter een feestje kunnen maken. Ben je nog niet stijf van de autorit: rij dan vooral een paar uur verder naar Quebec City (vergeet niet: nog zo'n tien graden kouder!).
Verbazingwekkend is dat in de avond bij aankomst niemand binnen in de bar zit. De werknemer in het YHA hostel, waar we met zestien studenten verblijven, verklaart waarom de hele bar leeg is: "Het is winter, je gaat naar buiten." Zijn advies: "Volg hun voorbeeld!"
Het klinkt natuurlijk allemaal leuk en aardig, maar je vergeet één ding. Iedereen is wel minstens net zo vrolijk en optimistisch als in de zomer, maar de temperatuur, daar is niets zomers aan. Op het moment is het in Ottawa zo'n 15 graden onder het vriespunt. Zonder de wind. Als je het over gevoelstemperatuur hebt, dan praat je over -25 graden. Overdag. Ga dan nog maar eens naar buiten en 'vieren'.
Het enige wat je kan doen is je goed aankleden en bewegen. En dat is dan weer geen probleem in Ottawa. Tijdens de 'Winterlude' wordt er namelijk vijftien kilometer aan kanaal vrijgemaakt om te kunnen schaatsen. Het lijkt bijna alsof heel Canada zich op die vijftien kilometer ijs begeeft. Hordes met schaatsende mensen op prachtig natuurijs.
Mocht je geen zin hebben om te schaatsen, dan zijn er genoeg andere 'koude' activiteiten. Zo zie je kunstenaars uren zwoegen in de kou aan hun ijssculpturen, kun je je kinderenjaren herbeleven in het snowpark, met meters lange ijsglijbanen en om een beetje warm te blijven heb je 'night dancing'. Voetjes van de vloer, want de nachten zijn onverbiddelijk koud.
In de wintersteden zijn zo ook typische winterrecepten ontstaan, Beaver Tail bijvoorbeeld. Nee, niet een echte! Het is naar de staart van een bever vernoemd, omdat het dezelfde vorm heeft. Zie het als een soort van platte oliebollen, met extra's zoals suiker, kaneel, heel veel chocoladesaus en alles wat je ongeveer maar kan bedenken dat zoet is. Jummie!
Het is misschien even wennen, zo'n wintercarnaval, maar als je tien lagen aan doet, je muts over je oren trekt en je sjaal over je neus stopt, is het helemaal top. Noem het een verfrissing van de broeierige zomerfeestjes!
Redactrice Sarah studeert vier maanden in het verre Canada en houdt ons via columns op de hoogte van haar belevenissen daar. Lees ook haar vorige verslagen!
