Komt Een Vrouw Bij De Dokter
Stijn en Carmen van Diepen zijn jong, mooi, succesvol, wonen in Amsterdam en hebben een prachtig dochtertje. Ze leven in een soort utopia, ondanks het feit dat Stijn nog wel eens vreemdgaat (maar 'zijn hart is van Carmen'). Dan krijgt Carmen borstkanker, en stort hun wereld in. Naarmate Carmen zieker wordt, vlucht Stijn steeds meer in zijn vreemdgaan, als een angstige reactie op de geanticipeerde dood van zijn prachtige vrouw. En dan wordt hij nog verliefd op een ander ook... Het is moeilijk, erg moeilijk af en toe, om te blijven kijken terwijl Stijn zichzelf dieper en dieper in het vluchtgedrag van vreemdgaan stort terwijl zijn mooie vrouw doodziek en ellendig thuis achterblijft. Zo waren de meeste reacties ook op het boek: je kreeg als snel een hekel aan die gast die steeds maar naast de pot bleef piesen, terwijl zijn vrouw hem nodig had. Maar toch bleef je lezen: het intrigeert wel. Wat dat betreft is het verhaal goed verfilmd: je blijft namelijk ook kijken. En dat komt vooral door het prachtige spel van Carice van Houten. Anna Drijver wordt jammerlijk weinig gebruikt als Roos: een intrigerende rol, zo'n dame die al jarenlang de avances van Stijn afslaat maar uiteindelijk toch verliefd op hem wordt. En Barry Atsma speelt Stijn met klasse, maar hij blijft een toch het personage 'you love to hate'. Nee, Carice van Houten draagt de zware last van deze film op haar schouders. Iedere scène waar zij in speelt spat van het doek af. Ze is beeldschoon, grappig, vertederend, hartverscheurend. Daarom vind ik het af en toe lastig te begrijpen waarom ze bij Stijn blijft. Waarom ze zijn gedrag maar pikt. Wanneer ze midden in de film aankondigt te willen gaan scheiden, moet ik met moeite mezelf inhouden niet te gaan juichen. Maar het feit dat Carmen en Stijn, ondanks alles, uiteindelijk toch bij elkaar blijven maakt deze film wel degelijk tot 'een ode aan de liefde'. En ook al is het frustrerend om Stijn steeds maar naar zijn 'lover on the side' te zien rennen wanneer dingen thuis een beetje slecht gaan, aan het einde van de film is wel heel duidelijk hoe veel hij van zijn Carmen houdt. Het is nooit gemakkelijk een boek te verfilmen en al helemaal niet eentje die door zo veel mensen is gelezen en zo geliefd is. Reinout Oerlemans had daarmee een zware taak, zeker omdat hij nog nooit eerder een film had geregisseerd. Zijn debuut doet af en toe ietsjes te gelikt en strak aan. Er zitten veel montages in de film en veel stampende muziek: het is af en toe net alsof je naar een heel lange en dure videoclip zit te kijken. Ook is de tijdgeest soms moeilijk te grijpen: de muziek is duidelijk heel erg jaren '90, en tijdens de eerste shots van Stijns bedrijf zie ik allemaal gedateerde computers staan die me ook doen denken dat we naar een film die zich in het verleden afspeelt kijken. Maar Carmen draagt kleren die helemaal van 'nu' zijn en een paar scènes later zit Stijn met een gloednieuw model MacBook op schoot... Dat is verwarrend en erg jammer. Maar het moet gezegd worden, het gelikte karakter van de film is niet helemaal misplaatst. Het verhaal speelt zich per slot van rekening af in Amsterdam, in dat gladde reclamewereldje van Carmen en Stijn. En wanneer de emoties echt hoog oplopen verandert Reinouts filmstijl van glad naar rauw: zo is de scène in de tunnel waar Carmen even alle hoop verliest zo treffend gefilmd dat het je diep in je hart raakt. Net als het einde, natuurlijk, die we allemaal van te voren al weten. Ik voorspel dat je het niet droog zal houden: net als deze recensent, overigens. Komt Een Vrouw Bij De Dokter is vanaf donderdag 26 november te zien in de Nederlandse bioscopen. |