Peter van Olmen - De kleine Odessa
Om een boek te vergelijken met het beste filosofische kinderboek dat ik ken, dan moet je wel heel wat in huis hebben... Het verhaal Hoofdpersoon is de dertienjarige Odessa. Haar moeder is de allergrootste muze van Scribopolis, maar haar dochter heeft geen idee van het bestaan van de stad. Odessa weet niet wie haar vader is, maar wil dolgraag naar hem op zoek. Ze weet zeker dat hij wel van haar houdt, want of haar moeder dat doet, daar heeft het meisje zo haar twijfels over. Op een dag wordt Odessa's moeder ontvoerd door Mabarak en ontdekt het meisje een geheime doorgang naar de schrijversstad. Samen met de pratende vogel Lodewijck Aquila komt ze erachter dat de stad in problemen is en besluit te helpen, en tegelijkertijd haar vader te zoeken en haar moeder te redden. Tijdens Odessa's avonturen kom je als lezer alle belangrijke namen uit de literatuur tegen. Muzes, Hamlet, Romeo, Orpheus en de zusjes Brontë vormen allemaal een deel van het verhaal. Is het wat? Wat me af en toe wel een beetje stoorde, waren de namen die aan sommige wezens werden gegeven. De gemene helpers van de duistere schrijver Mabarak heten bijvoorbeeld Gnorks. Het zijn de Orks uit The Lord of the Rings, maar omdat Mabarak geen goed muzenpoeder kan maken om wezens uit boeken te halen, zijn ze mislukt. De meest gevaarlijke en duistere wezens zijn de Snuffelaars. Ik moet zeggen dat deze naam niet echt eng klinkt. Ik zie meteen een slome hond voor me, in plaats van vieze wezens die bestaan uit insecten. Maar al snel ben je aan de namen gewend, het is natuurlijk een kinderboek en de namen van alle schrijvers en personages zijn al lastig genoeg. Conclusie De kleine Odessa |