Mijn vrijwilligerswerk in Thailand

Al jaren droomde ik van een verre reis. En dan niet voor een paar weken, nee, voor een paar maanden. Helemaal weg zijn uit Nederland, nieuwe culturen ontdekken, onbekende dingen eten, nieuwe mensen ontmoeten, genieten van een zonsondergang op een verlaten strand... Maar daarnaast wilde ik ook iets voor de mensen betekenen, mezelf nuttig maken en het land op een andere manier leren kennen, daarom wilde ik vrijwilligerswerk gaan doen.

Makkelijker gezegd dan gedaan; het vinden van geschikt vrijwilligerswerk was ontzettend lastig! Vier weken vrijwilligerswerk voor 1000 euro. Ja daaag! Ik ben gekke Henkie niet! Uiteraard was ik bereid om een project te steunen en voor mijn eigen onderdak en eten te betalen, maar 1000 euro leek me wel erg veel. Kortom: grote populaire organisaties vragen waanzinnig veel geld. Dus ik zocht door en door en door, totdat ik CESS tegenkwam...

CESS, wat staat voor Children's Educational Shelter Sanpayang, is een kleine organisatie in het dorpje Sanpayang, gelegen in het noorden van Thailand. Het project helpt en ondersteunt de minderbedeelde kinderen en wezen uit het dorp en geeft ze hoop voor de toekomst.

Dat klonk me perfect in de oren, de kosten vielen mee, en na wat heen en weer gemaild te hebben met de Nederlandse projectmanager en voormalig vrijwilliger Carli Kooper besloot ik ervoor te gaan; ik had er een super goed gevoel bij!

En toen was het zover, na ruim 3 maanden rondgereisd te hebben door Thailand, Cambodja, Vietnam en Laos, zat ik in mijn guesthouse in Chiang Mai te wachten totdat de Thaise oprichtster genaamd Pa-Deang me op kwam halen. Uiteraard was ik enigszins nerveus, maar dat gevoel was snel verdwenen toen ik een vrolijk klein Thais vrouwtje binnen zag komen lopen. Ik voelde me gelijk op mijn gemak bij haar en we begonnen meteen gezellig te kletsen...

In de auto op weg naar het project vertelde Pa-Deang me over het opzetten van CESS: 10 jaar geleden besloot ze, na het overlijden van haar Nederlandse man, Engelse les te gaan geven aan de armste kinderen van het dorp om ze zo een kans op een mooie toekomst te geven. Daarnaast diende het project als een warme, gezellige plek waar de kinderen heen konden gaan (veel van hen hadden dat namelijk niet) en een plek waar ze leerden over normen en waarden, zodat ze hopelijk niet als prostituee of drankverslaafde eindigden. Ook opende Pa-Deang voor alle kinderen een spaarrekening, zodat ze later van dat geld naar de universiteit konden gaan. Nu, 10 jaar later, komen nog steeds zo'n 15 kinderen elke dag na school, in het weekend en in de vakantie naar het project om Engels te leren. Pa-Deang heeft er alles voor over dat deze intelligente kinderen een prachtige toekomst tegemoet gaan. Daar wilde ik natuurlijk graag aan meehelpen!

Ondertussen keek ik mijn ogen uit: we reden weg van alle drukte en het toerisme en zo het Thaise platteland in. Prachtige groene velden met mangobomen, koeien, kleine huisjes... Adembenemend mooi! Aangekomen bij het huis van Pa-Deang stonden al vier kids al op me te wachten die zich zeer gespannen in hun beste Engels voorstelden. Met z'n allen zijn we naar het plaatselijke marktje gegaan om daar een hapje te eten. Aangezien ik de enige 'farang' (buitenlander) in de omgeving was en nogal lang ben, keek iedereen me met grote ogen aan, erg grappig! De dagen daarna leerde ik de overige kinderen kennen en begon ik steeds meer aan het Thaise leven te wennen. In mijn vrije tijd scheurde ik achterop de scooter bij de nicht van Pa-Deang door de prachtige omgeving en genoot ik ultiem! Wel moest ik wennen aan alle beesten die het Thaise platteland met zich meebrengt. Super grote spinnen, slangen, muggen, kevers, bijen, mieren: ik heb ze allemaal gespot!

Mijn dag bij CESS zag er als volgt uit: 's morgens ging ik naar een kinderopvang in het dorp om daar met kleine kinderen (1 t/m 3 jaar) te spelen, ze te knuffelen, eten te geven en in slaap te wiegen. Terug op het project kreeg ik een heerlijke verse Thaise lunch, daarna bereidde ik mijn les voor en aan het einde van de middag kwam een klein groepje kinderen na school naar het project, om nog eens 1,5 uur Engelse les van mij te krijgen. 's Avonds na het eten kwam nog een groepje oudere kinderen om Engels te oefenen en gewoon gezellig spelletjes te spelen.

Het werken in de kinderopvang was in het begin wel even wennen: de kinderen hebben namelijk niets om mee te spelen en geen luiers om, dus plassen ze vaak gewoon op de grond. De leidster had zo'n 25 kinderen onder haar hoede, dus ze kon mijn hulp goed gebruiken. Voor de rest kon ik geen woord met haar communiceren, dus dat was lekker rustig. Ik vond het werk bij de kinderopvang super leuk, de liefde die je van die jonge kindjes krijgt is zo uniek. Het lesgeven was niet gelijk mijn ding, dat had ik best onderschat. Om voor een groepje kinderen te staan met alle oogjes op jou gericht is best even lastig. Maar ik kreeg er steeds meer lol in en het gaf echt een kick als een les aansloeg en ze allemaal moesten lachen om een zelfbedacht lesje of spelletje. Met de oudere kinderen kletste ik wat en deed ik gekke Engelse spelletjes. In het begin waren ze allemaal super verlegen, maar we kwamen al snel los en uiteindelijk was het elke avond lachen, gieren en brullen!

Op de avond voor mijn vertrek hebben we nog een klein feestje gehouden: pizza's gegeten (veel van de kinderen hadden dat nog nooit gegeten), flauwe spelletjes gespeeld en uitbundig gedanst. Aan het einde van de avond kreeg ik allerlei zelfgemaakte cadeautjes (waaronder een prachtige zelfgemaakte bloemenkrans) en natuurlijk veel knuffels. Als zo'n lieve schat 'I love you' tegen je zegt, krijg je toch wel echt een brok in je keel.

Al met al was het een geweldige ervaring en ik ben waanzinnig blij dat ik dit mee heb mogen maken! Ik zal het nooit meer vergeten... 

Zelf geïnteresseerd om vrijwilligerswerk te gaan doen bij CESS of wil je het project steunen? Kijk dan voor meer informatie op de website.

* Helaas heb ik net gehoord dat het project is gestopt, omdat de oprichtster zich te oud en te ziek voelt om het voort te zetten... Super jammer!

Nog een speciale vraag aan mij? Stel 'm op mijn profielpagina!