|
...waar baby'tjes uit komen, maar hoe komen ze er nou eigenlijk ín?"
Het regent, ik heb haast en het stoplicht staat op rood.
'Waarom nu?!' racet er door mijn hoofd. 'Waarom komen kinderen immer op de meest onmogelijke momenten met dit soort vragen?'
"Nou kijk," stamel ik, "Vrouwen dragen een soort eitje in de buik, en mannen dragen zaadjes bij zich." Het is groen en ik rijd verder. "Als een man en een vrouw gaan vrijen, dan komt dat zaadje in de buik van de vrouw. Dat zaadje gaat het eitje in, zodat ze samensmelten en dat wordt dan een kindje dat in de buik steeds groter wordt."  Ik kijk in mijn binnenspiegel. Ik zie een bedenkelijk gezicht. Het blijft stil en ik vraag me af of dit een goed of juist slecht teken is. Ze is net als haar moeder gek op lezen dus ik gooi het over een andere boeg.
"Weet je wat Robien, ik ga straks wel even naar de bieb en dan zoek ik een boekje voor je waarin wordt verteld hoe het precies zit, goed?"
"Jippie!"
De bieb. Ik zoek en zoek. Een boek dat heel concreet uitlegt hoe baby's erin én eruit komen, het liefst niet al te ingewikkeld. Ik stuit op een boek genaamd Babyzaadjes. Ik blader. Dan valt mijn oog direct op de missionarishouding, compleet met schaamhaar. Pardon? Concreter dan dit kan niet. "Vanaf ca. 4 jaar." Ik voel me opeens heel ouderwets. Sjonge, wat zou er in een boek staan over seksuele voorlichting voor kinderen vanaf ca. 10 jaar? Standje 69?
"Het spleetje is net als een elastiekje. Het rekt uit om de baby erdoor te laten en dan krimpt het weer," lees ik. Een leugen. Een regelrechte leugen! Wat nou krimpen! Dat de rek er voorgoed uit is na de geboorte van een kind en dat dit alleen verholpen kan worden met naald en draad, laat ik maar achterwege. Toch neem ik het boekje mee, iets anders is er niet.
Robine is er blij mee en bladert er meteen doorheen.
Even later komen nog meer vragen: "Wat bedoelen ze met spleetje, mam?" Gadver, ik sta net te koken.
"Dat is een ander woord voor jouw onderkantje. Dat is het gaatje waar je ook mee plast."
 "Oh. Maar mam, hoe komt dat éitje nou eigenlijk in de buik van de moeder?"
"Daar wordt elke vrouw mee geboren."
"Dus ik heb nu ook eitjes in mijn buik?!"
"Ja, maar pas tegen de tijd dat je net zo oud bent als ik," (en niet eerder graag, denk ik) "zijn ze rijp genoeg, net als appels, om er kindjes mee te maken."
Net als appels... het floept eruit voor ik er erg in heb; ik klink als een schlemiel. Alsof appels kinderen kunnen maken. Opeens heb ik geen trek meer in appels. En niet in seks. |
