Interview: Paolo Nutini!
|
Een paar jaar geleden was Paolo Nutini nog een doodgewone jongen uit het Schotse Paisley. Nu deelt hij het podium met de idolen waar hij vroeger tegenop keek. "Het kan echt raar lopen in het leven," beaamt Paolo. "Als je me tien jaar terug had gevraagd wat ik later wilde worden, was het antwoord vast 'voetballer' geweest. Ik ben altijd gek geweest op die sport en keeper in een voetbalteam leek me toen het allermooiste dat ik me kon voorstellen."
Nadat Paolo Nutini zijn debuutalbum These Streets uitgebracht had en een wereldhit scoorde met New Shoes ging zijn carrière als een speer. Hij hoefde niet meer in zijn vaders fish & chips-zaak te werken en kon zich fulltime met muziek bezighouden. "Mijn leven kwam in een stroomversnelling. Van de ene op de andere dag zat ik op een feest ter ere van de bekendste Schotten te dineren met de Britse koningin en stond ik zomaar in het voorprogramma van de Rolling Stones. Zij vroegen me zomaar om hun voorprogramma te verzorgen tijdens hun optreden in Wenen. Toen wist ik helemaal niet wat ik hoorde! En toen ik ze ook nog persoonlijk ontmoette tijdens de tour was ik echt stomverbaasd. Je verwacht dat zulke beroemde mensen kapsones hebben van hier tot Tokyo, maar het tegendeel is waar. Het zijn juist de meest coole gasten die je je maar kunt voorstellen!"
Dat nieuwe album klinkt weer heel anders dan de voorganger: meer bluesy en minder 'poppy', maar ook met veel jazz-, soul- en bluesinvloeden. "Ik ben nu 22 en sta heel anders in het leven dan toen ik These Streets maakte. In die tijd was ik nog erg onzeker en het zat ook op persoonlijk vlak niet helemaal lekker. Nu ben ik alweer een paar jaar gelukkig met mijn jeugdliefde Terri. Dat kun je ook duidelijk terughoren in de teksten op mijn album. Toen ik aan These Streets begon, had ik het idee dat een album cool en hip moest zijn, oftewel vol met liedjes die zo in de hitlijsten zouden passen. Toen ik met Sunny Side Up begon, wilde ik een album maken met het soort liedjes dat ik zélf mooi vind. Nu is het een cd geworden waar van alles op staat: van jazz tot soul en van pop tot rock. Ik heb heel veel plezier gehad bij het maken ervan, vooral omdat ik juist die muziek kon maken waar ik zin in had. Het is een heel relaxt album waarvan ik denk dat er voor iedereen wel wát op staat."
|
Maar het leven had andere plannen met de toekomst van de jonge Schot met de Italiaanse roots, die behalve voor voetbal ook een grote passie had voor muziek. "Maar dat was vroeger niet écht serieus hoor," zegt hij er meteen achteraan. "Verder dan zingen in het schoolkoor kwam ik niet. Maar leuk was dat wel, want ik kreeg toen meer aandacht dan ik aankon van de mooiste meiden van de school!" lacht Paolo, die vertelt dat het grootvader Nutini was die zijn grote muzikale passie ooit aanwakkerde. "Hij was gek op boogie woogie, zong opera in een koor en ook hield hij erg van de muziek uit de 60's. Vooral Motown-soul maakte een belangrijk deel uit van zijn platencollectie. Het is dan ook niet verwonderlijk dat soul nog steeds de muziek is die me het diepste raakt," bevestigt Paolo, die het betreurt dat zijn grootvader nooit heeft kunnen zien hoe zijn kleinzoon zijn voetstappen in de muziek volgde. "Hij zou vast heel erg trots zijn op wat ik nu bereikt heb. De grootste wens van mijn 'nonno' was altijd dat iemand van de familie voor de muziek zou kiezen. Als hij nu zou zien hoe ver ik het geschopt heb, zou hij vast glimlachen in zijn graf, haha."
Paolo Nutini genoot dus optimaal van het succes dat hem toen ten deel viel, maar ontdekte ook de keerzijde ervan. "Je wordt plotseling geleefd en hebt nog weinig rust. Ik trad opeens overal op en had nog weinig tijd voor mezelf. Op een gegeven moment heb ik me eventjes teruggetrokken om alles op me in te laten werken. Ik had ook tijd nodig om alle inspiratie die ik in me opgezogen had uit te kunnen werken. Uiteindelijk is daar de voedingsbodem voor mijn nieuwe album Sunny Side Up uit ontstaan."
Paolo hoopt dat hij nog lang mag genieten van het succes dat hij nu heeft. "Ik wil graag óveral optreden en mijn muziek met de mensen delen. Want dat is toch het allermooiste van het artiest zijn."