Review: Easy Virtue

Easy Virtue is een mooie film om naar te kijken. Het verhaal speelt zich af in Engeland in de jaren twintig, dus het beeld zit vol met mooie huizen, mooie natuur, mooie auto's en mooie kleding. De elitesfeer die het Engeland van de jaren twintig uitademt, wordt heel mooi vormgegeven in Easy Virtue.

Het verhaal
De jonge Britse John Whittaker (cutie Ben Barnes uit The Chronicles of Narnia: Prince Caspian) wordt verliefd op de oudere Amerikaanse Larita (Jessica Biel) en ze besluiten te trouwen. Wanneer hij haar mee naar Engeland neemt om zijn ouders (glansrollen van Colin Firth en Kristin Scott Thomas) te ontmoeten, wacht hen daar geen warme ontvangst. Mrs. Whittaker blijkt totaal niet onder de indruk van Johns nieuwe vrouw en lijkt zelfs een hekel aan Larita te hebben. Tegelijkertijd probeert de glamoureuze Larita te wennen aan het landelijke leven.

Conclusie
Het is moeilijk in te schatten in welk genre Stephen Elliott de film heeft willen plaatsen. De gehele film schippert tussen drama en komedie. Dit maakt dat bepaalde scènes niet goed overkomen, omdat ze geen duidelijke identiteit hebben. Toch heb ik ontzettend genoten van deze film. Het heerlijke Britse accent, de typische Britse humor, de levenslessen die er subtiel in verwerkt zijn... Het klopt allemaal, en de balans tussen drama en humor is goed.

Maar het allerbeste aan de film? Het einde. Gedurende de film verwacht je veel, maar dit einde niet. En dit zorgt ervoor dat de film zich kan scharen in de lange rij Britse klassiekers.

Easy Virtue is vanaf 4 juni te zien in de Nederlandse bioscopen.