Review: I Love You, Man

Media door Sara

Het verhaal
In I Love You, Man wordt de vriendschap tussen mannen onder de loep genomen. Peter Klaven (Paul Rudd) is de perfecte vent met het perfecte leventje: mooi huis, goede baan, lief en beeldschoon vriendinnetje. Maar op de avond dat hij dat vriendinnetje, Zooey (Rashida Jones), ten huwelijk vraagt, komt hij erachter dat hij toch iets mist in zijn leven: een vriend. Want terwijl Zooey dolblij al haar vriendinnen opbelt om te vertellen over het huwelijksaanzoek dat ze onmiddellijk heeft geaccepteerd, beseft hij zich dat hij niemand heeft om te bellen.

Daar heeft Peter aanvankelijk geen probleem mee. Hij stopt graag veel tijd en aandacht in zijn relaties met vrouwen. Hij heeft dan ook een prachtexemplaar weten te strikken. Maar dit prachtexemplaar begint te twijfelen of het wel een goed idee is om te trouwen met een man zonder 'echte vrienden'. Zal hij de hele tijd om haar heen hangen, aan haar plakken, haar geen tijd alleen gunnen met haar vriendinnen? Hoe gek ze ook is op Peter, ze wil niet dat hun relatie daardoor zou worden verpest.

Goedzak die hij is, besluit Peter op zoek te gaan naar een beste vriend. Maar hoe doe je zoiets eigenlijk? Zijn er regels voor dat hele 'man-daten'? En als die er al zijn, hoe kom je daar dan achter?

Peter's pogingen tot het kweken van een vriendschap lopen rampzalig af. Hij kotst een man onder, een ander is op zoek naar iets meer dan vriendschap en geeft Peter een gepassioneerde zoen. Hij is al klaar om de moed op te geven wanneer hij Sydney Fife (Jason Segel) tegenkomt. Na wat gestuntel en idiote situaties worden de twee, zoals je wel zal verwachten, goede vrienden. Maar Peters problemen verdwijnen niet als sneeuw voor de zon. Door zijn vriendschap met Sydney begint hij zelf een beetje te veranderen. En het is maar de vraag of Zooey dat zo fijn vindt...

Conclusie
I Love You, Man begint als een heel pijnlijke film. Het eerste kwartier is moeilijk om doorheen te komen en als trouwe Paul Rudd-fan is dat lastig om toe te moeten geven! Hij speelt de onhandige Peter zo goed dat ik vaak spontaan ineenkrimp op mijn stoel. Pas wanneer Sydney ten tonele verschijnt krijgt de film de vaart die kenmerkend is voor comedy's van dit kaliber (denk: The 40-Year Old Virgin en Knocked Up). Sydney is een goede aanvulling op Peter en andersom ook. Ze zijn elkaars tegenpolen, maar dat is eigenlijk ook precies wat ze van elkaar nodig hebben. En de lol die ze samen hebben moet natuurlijk niet vergeten worden.

Sterk aan de film is zijn onvoorspelbaarheid. Nee, geen onverwachte plot-twists. De film is onvoorspelbaar door zijn realiteit. Jason Segel speelt geen psychopaat die om clichéredenen een verkeerde invloed op het leventje van Peter Klaven heeft. De problemen die ontstaan door de vriendschap tussen Peter en Sydney zijn niet cliché, maar heel oprecht, realistisch en begrijpelijk. Zooey begint moeite te krijgen met de invloed van Sydney op Peter en dat terwijl zij het juist zo belangrijk vond dat hij een goede vriend kreeg. Zooey wil graag dat haar verloofde een goed sociaal leven heeft, maar niet ten koste van wat zij al hebben.

Maar...
Of het in het echte leven zo gaat met mannen en hun vriendschap zal ik wel nooit zeker weten. Maar als vrouw is het leuk en interessant om een keer te zien. Maar het is geen typische mannenfilm voor een guys-night out: het vrouwelijke perspectief komt meer dan genoeg naar voren. De film voelt, ondanks de af en toe absurde situaties en grappen, erg echt en realistisch aan.

Deze film is supergrappig, heeft een geweldige cast en is gewoon zeer vermakelijk. Aanrader!

I Love You, Man is vanaf 28 mei te zien in de Nederlandse bioscopen.