CD: Britney Spears - Circus
2008 is haar jaar. Britney Spears brengt op 2 december, haar 27e verjaardag, haar nieuwste album uit. Circus is het resultaat van een periode waarin de zangeres de rust en tijd heeft genomen om aan zichzelf te werken. Dat was ook wel nodig: Brit was constant in het nieuws. Daar zat ze dan, laveloos achter het stuur, met een kind op schoot en zonder rijbewijs, op de vlucht voor de paparazzi. Werd ze weer gefotografeerd met Paris 'je bent mijn allerbeste vriendin voor altijd tot ik je niet meer leuk vind' Hilton, sliploos onderweg naar een club. Foto's van Brit in bikini, lurkend aan een sigaret, duidelijk 15 kilo zwaarder dan in haar Oops... I Did It Again-stoeipakjes. De maagdelijke tiener was verworden tot trailertrash-mum. Tot ze in januari dit jaar compleet instortte. Opgenomen in een afkickkliniek kreeg vader James zeggenschap over de financiële en zakelijke belangen van zijn dochter. Brit kwam onder behandeling van een psycholoog, ging op dieet en verwerkte haar ervaringen in nieuw materiaal. Haar comeback kwam met een gastrol eerder dit jaar in de comedy How I Met Your Mother, waarin ze een secretaresse speelde. Het voogdijschap over haar kinderen Sean Preston en Jayden James is met haar inmiddels ex-man Kevin Federline tot in de rechtszaal bevochten; Brit heeft nu een omgangsregeling en mag haar zoons steeds vaker zien. Op Circus staat dan ook een aantal nummers die haar persoonlijke strubbelingen goed weergeven. Wat we van Britney gewend zijn, is dat een groep producers zich heeft ontfermd over catchy, poppy liedjes met relatief weinig inhoud. Het gaat nou eenmaal om de beat, de danspasjes en de kreuntjes die Britney er (in haar clips) aan toevoegt. In dat opzicht is ze met Circus weinig vernieuwend. Openingsnummer Womanizer heeft in de VS al de hoogste regionen van de hitlijsten gehaald, Britney lijkt daar weer met open armen te worden ontvangen. In Nederland zijn we nog een beetje voorzichtig. Het album klinkt redelijk. Een mengelmoes van pop en R&B. Niet overenthousiast, omdat dit een duidelijk charme-offensief is van Britney. Neem alleen haar cd-hoesje al: flink gefotoshopte plaatjes van een slanke Britney met een babyzacht huidje, donzige blonde haren en een tandpastaglimlach van oor tot oor, met grote hoela-hoepjurken tegen de achtergrond van een circustent. De liedjes zijn evenmin spannend: was ze op haar vorige album Blackout nog vol zelfspot over haar imago en paparazzi-ruzies, op Circus zingt Brit over papis (in het veelzeggende MMM Papi) en dat ze is vergeten wat ze gisteravond heeft gedaan (Blur). Ook Britney's overbekende stopwoordje 'baby' komt meerdere malen terug in vrijwel elk nummer van Circus. Dat haar leven de afgelopen periode als een circus is geweest, is duidelijk aan de verzameling nummers van dit album te horen. Sterkste nummer is Unusual You, vooral door de vreemde sound en mengeling van, hoewel vrij gecomputeriseerde, stemmen. Uitsmijter vormt echter de ballad My Baby, één van de weinige nummers waaraan Britney zelf heeft meegeschreven. Een goede stem heeft ze niet, dus komt deze ballad over haar twee zoontjes minder goed naar voren dan zou kunnen. Maar Britney zingt wel vanuit haar tenen en in dit nummer heb je als luisteraar eindelijk het gevoel dat ze meent wat ze zingt. Zou ze dat vaker doen, dan zou ze misschien wat serieuzer genomen worden door collega-critici. Want hoe Britney ook in het nieuws komt, een entertainer is en blijft ze. Circus |