Het verhaal Net als in de briljante film Crash maken we in The Air I Breathe kennis met een aantal personages die op het eerste gezicht niets met elkaar te maken hebben, maar toch met elkaar verbonden zijn. Regisseur Jieho Lee neemt als basis voor zijn film een oude Chinese spreuk die het leven opdeelt in vier emotionele bouwstenen: geluk, blijdschap, verdriet en liefde. Elk van de vier hoofdpersonen in dit verhaal is gebaseerd op één van deze emoties.
Zo is er 'Happiness' (Forest Whitaker), een bankmedewerker die op het punt staat depressief te worden. Door een ongelukkig voorval is hij geld schuldig aan de meedogenloze gangsterbaas Fingers (Andy Garcia). Omdat hij het geld niet heeft, besluit hij een bank te overvallen. Iets wat dramatisch afloopt, maar is het wel zo dramatisch?
Vervolgens maken we kennis met 'Pleasure' (Brendan Fraser), één van Fingers' zware jongens. Hij beschikt over een gave om in de toekomst te kijken en kan zo zijn baas beschermen. Zijn gave begint hem echter in de steek te laten, maar daar komen weer hele andere dingen voor in de plaats. Zo wordt hij verliefd op Trista (Sarah Michelle Gellar), die het centrale karakter 'Sorrow' vormt.
Ze is een jonge, populaire zangeres, waarvan Fingers - zonder dat ze het wil - het platencontract in zijn klauwen krijgt. Haar leven verandert in een hel en ze besluit onder te duiken. Ze krijgt hulp uit zeer onverwachte hoek en een heftig romance ontstaat.
Tenslotte duikt Kevin Bacon op als 'Love', een arts die tot het uiterste wordt gedreven om het leven van zijn grote liefde Gina te redden. Ze heeft dringend een bloedtransfusie nodig, maar er is één probleem: ze heeft een zeer zeldzame bloedgroep. Dit leidt tot een zoektocht die hem verbindt met Sorrow, Pleasure, Happiness en uiteraard weer Fingers. Het leven van vier mensen, op noodlottige wijze verbonden door één man...
En? 'An excellent story in the style of Crash' staat op de dvd-cover. Is de film ook daadwerkelijk te meten aan het niveau van deze geweldige film? Nee, is het antwoord. De pure emoties en diepgang zoals je dat in Crash vindt, ontbreken in The Air I Breathe. Ook zijn de verhaallijnen op bepaalde momenten een beetje ongeloofwaardig. Maar dat betekent niet dat deze film niet de moeite waard is. Het verhaal is interessant, de manier van filmen mooi en de cast zeer sterk. Ik hou zelf erg van dit soort films, waarin meerdere verhaallijnen bij elkaar komen en waarbij je goed moet opletten om alle details mee te krijgen. Vooral het einde van de film is verrassend en tilt de film op het laatste moment toch nog een stapje hoger. Wel kijken dus, maar verwacht geen Crash.
Net als in de briljante film Crash maken we in The Air I Breathe kennis met een aantal personages die op het eerste gezicht niets met elkaar te maken hebben, maar toch met elkaar verbonden zijn. Regisseur Jieho Lee neemt als basis voor zijn film een oude Chinese spreuk die het leven opdeelt in vier emotionele bouwstenen: geluk, blijdschap, verdriet en liefde. Elk van de vier hoofdpersonen in dit verhaal is gebaseerd op één van deze emoties. 
epressief te worden. Door een ongelukkig voorval is hij geld schuldig aan de meedogenloze gangsterbaas Fingers (Andy Garcia). Omdat hij het geld niet heeft, besluit hij een bank te overvallen. Iets wat dramatisch afloopt, maar is het wel zo dramatisch? 
begint hem echter in de steek te laten, maar daar komen weer hele andere dingen voor in de plaats. Zo wordt hij verliefd op Trista (Sarah Michelle Gellar), die het centrale karakter 'Sorrow' vormt. 
Tenslotte duikt Kevin Bacon op als 'Love', een arts die tot het uiterste wordt gedreven om het leven van zijn grote liefde Gina te redden. Ze heeft dringend een bloedtransfusie nodig, maar er is één probleem: ze heeft een zeer zeldzame bloedgroep. Dit leidt tot een zoektocht die hem verbindt met Sorrow, Pleasure, Happiness en uiteraard weer Fingers. Het leven van vier mensen, op noodlottige wijze verbonden door één man...