Charlotte Roche - Vochtige streken
|
Vochtige streken is geen boek waarbij je een familiezak chocola soldaat maakt. De zin in eten vergaat je al na het lezen van de eerste pagina. De schrijfster vertelt over het hoofdpersonage Helen Memel van 18 jaar oud. Zij ligt in een ziekenhuis, omdat ze bij het scheren van haar onderlichaam een wond aan haar anus heeft veroorzaakt. Die is ontstoken geraakt en ze moet worden geopereerd. In Duitsland ontstond er een heftige opwinding over het boek. De roman ging als zoete broodjes over de toonbank en men sprak er Enkele dagen later in de boekhandel zie ik het boek van Charlotte Roche liggen. Ik pak het boek van de tafel en reken het af, me buiten realiserend dat ik tot aan het eind van het jaar geen boeken meer zou kopen omdat mijn boekenkast inmiddels klaagt van ellende. Er kan geen boek meer bij. Om Vochtige streken te kunnen lezen, moet je je lekker voelen. Je moet geen kleine misselijkheid in je buik hebben, want tijdens het lezen gaat het hoe dan ook mis. De schrijfster wijdt zich aan het tot in detail en humorloos beschrijven van aambeien als bloemkolen, vaginale afscheiding, klysma's, gebruikte tampons, groezelige seks, poep en pies, gepeur in holtes en vooral veel vies ruikende zaken en vies gedrag. Niet voor niets merkt Helen tegen de lezer op: "Hygiëne vind ik totaal onbelangrijk." Ik geloof haar. Meer dan een miljoen mensen kochten het boek in Duitsland. In Nederland wordt het boek ook grondig gelezen. Roche merkte op tijdens een televisie-interview dat het boek goed rukmateriaal was. Maar misschien is het boek wel gewoon ruk.
Roche krijgt het in ieder geval wel voor elkaar om pure walging bij de lezer op te roepen. De lezer verplaatst zich met gemak in de hoofdpersoon en dat is een voorwaarde die ik stel bij het lezen van een boek. Voorlopig heb ik me genoeg verplaatst in de hoofdpersoon Helen Memel. De komende tijd loop ik niet warm om een boek van Charlotte Roche te lezen. Het is geen porno, want het is niet opwindend. Literair? No way. In feite is Vochtige streken een vies boek. Gewoon ruk. Klik hier om het interview met de schrijfster te bekijken! Vochtige streken |
achteraf schande over. De noodzaak voor dit boek blijft voor velen onbekend. 
Het feit dat ik hierover schrijf, wil niet zeggen dat ik het boek goed vind. Ik heb mijn twijfels over de literaire kwaliteit en vraag me af of er iemand is geweest die het prettig vindt te lezen hoe het hoofdpersonage een emmer braaksel van iemand anders achterover klokt omdat ze het jammer vindt dat alle drugs verloren gaan die er nog in drijven.