Laura Pausini - Primavera In Anticipo
|
De inmiddels 34-jarige Laura Pausini heeft al een lange carrière achter de rug: haar zangambities begonnen op haar dertiende, toen ze als leerling van de Italiaanse kunstacademie Liceo Artistico di Faenza in eigen beheer haar eerste album opnam. Haar grote succes kwam echter vijf jaar later, toen ze op achttienjarige leeftijd het prestigieuze San Remo-festival won met La Solitude. Het nummer kwam binnen op nummer 1 in diverse landen, maar in Nederland bleef het na deze hit en het opvolgende Strani Amori erg Dat kan wel kloppen, aangezien Laura na vele verkeerde keuzes (zo ging haar manager Marco Marrati ervandoor met haar geld en zong ze liedjes in waar ze zelf niet achter stond) zich muzikaal gezien heeft gericht op landen als Italië, Spanje en Portugal. Meerdere albums heeft ze uitgebracht in deze drie talen en ze werd in de landen rond de Middellandse zee een grote ster. Begin 2002 wilde Laura haar pijlen richten op Amerika, maar toen bleek dat haar nummers daar alleen werden geremixt en er dance-versies van haar gevoelige Italiaanse liedjes werden gemaakt, besloot ze dat land op te geven en zich muzikaal te storten op Europa. Laura is inmiddels een zeer bedreven singer-songwriter en heeft met haar nieuwste Primavera In Anticipo alweer haar tiende album afgeleverd. Dat ze niet meer geheel gericht is op de Mediterrane landen bewijst haar titelsong Primavera In Anticipo, dat ze samen met niemand minder dan James Blunt heeft opgenomen. Het nummer klinkt, net als de hele cd, heerlijk poppy. Titels als Del Modo Piu Sincero Che C'e en La Geografia Del Mio Cammino klinken misschien als een overhoring Italiaans; Laura zingt haar nummers vol overtuiging en passie. Dat ik als Primavera In Anticipo |
stil rond de donkerharige zangeres. 
Hollandse boerentrien geen idee heb waarover ze zingt, maakt niets uit. Haar cd dient gelukkig niet als typisch achtergrondmuziekje in de pizzeria om de hoek, daar zijn haar nummers veel te powerful voor. Met haar warme en sterke stem klinken haar nummers af en toe wat schreeuwerig, zal dat het Italiaanse temperament zijn? Toch zorgt dat Italiaanse temperament, en met name de taal, ervoor dat je in deze koude novemberdagen even terugverlangt naar die lange Italiaanse/Spaanse/Portugese desnoods Franse of Duitse snelweg, waarover je met de zon op het dak van je auto en de airco aan naar je vakantieadres scheurt. Doe volgende zomer dit album in je cd-speler, dan is je vakantiegevoel helemaal compleet.