Toni Maguire - Zeg niets tegen mama
|
Antoinettes leven begint goed. Het gezin waarin ze opgroeit lijkt gezellig en gezond, met een moeder die haar liefde toont, vaak lacht en gelukkig is met haar man, Antoinettes charmante vader. Ze woont op het platteland met haar dieren en vindt het leuk op school. Als ze zes jaar is, verandert haar leven echter drastisch. Haar vader kan zijn handen niet thuishouden en begint haar zwaar te misbruiken, keer op keer. Steeds als hij klaar is, zegt hij tegen het meisje dat zij het niet tegen mama mag vertellen en dat het 'hun geheimpje' is. Antoinette voelt dat dit niet hoort, dat het niet normaal is, dus stapt ze moedig naar haar moeder. In de verwachting dat zij hem wel zal stoppen, doet ze haar verhaal. Helaas toont haar moeder geen ruggengraat, maar stopt ze het in de doofpot en eist ze v Jaren van seksuele en geestelijke marteling volgen. Op haar veertiende raakt Antoinette zelfs zwanger van haar eigen vader en vertelt ze haar vreselijke verhaal opnieuw. Eindelijk wordt ze serieus genomen en komt haar vader in de gevangenis terecht. Je zou denken dat ze haar leven dan eindelijk weer op de rails krijgt, maar het tegendeel is het geval. Ze wordt verstoten door haar familie, leraren en vrienden. Depressie en waanzin worden een leidraad in haar leven. Om haar moeilijke jeugd weg te stoppen en afscheid te nemen van dat kleine wanhopige meisje, verandert ze haar naam later in Toni. Op volwassen leeftijd moet Toni toezien hoe haar moeder is opgenomen in een verpleegtehuis en worstelt ze met haar gevoelens jegens haar. Zal haar moeder ooit toegeven dat ze fout is geweest en haar excuses aanbieden voor alles wat er is gebeurd? Dit boek is zo indrukwekkend dat je het maar moeilijk weg kunt leggen. Persoonlijk ben ik gek op waargebeurde verhalen, omdat het me net iets meer doet als ik weet dat iemand het daadwerkelijk zo heeft meegemaakt en zijn hart en ziel aan het papier heeft toevertrouwd. Het voelt als een kijkje in iemands leven, een heel persoonlijk kijkje. Toni Maguire's Zeg niets tegen mama is wat mij betreft één van de best beschreven persoonlijke verhalen. Naast de gruwelheden die de vader zijn dochter aandoet, is het vooral de hunkering naar liefde van haar moeder die je zo aangrijpt. Al die tijd wist haar moeder wat haar vader met haar deed, maar nooit ondernam zij actie. Gevoelens van woede en onbegrip voerden bij Antoinette de boventoon als het om haar moeder ging, maar toch bleef daar diep van binnen die liefde. De liefde die een kind automatisch voor haar moeder voelt, die nooit weg zal gaan, wat er ook gebeurt. Het is schrijnend om te lezen hoe Antoinette verlangt om die liefde ook van haar moeder terug te krijgen. Zeg niets tegen mama is aangrijpend en een absolute musthave naast soortgelijke titels als Meisje met negen Zeg niets tegen mama |
an Antoinette dat ze er nooit over zal praten, met niemand. Zij wil niet dat haar -van de buitenkant- gelukkige leventje in duigen valt en is bereid het geluk en welzijn van haar eigen kind daarvoor in te leveren. 