Vakantiekilo's

Na acht dagen Spaanse zon, zee, strand, large pizza's, liters mayonaise, deciliters slagroomijs, pannen frituurvet en nul beweging, mogen ze mij uit veiligheidsoverwegingen ook best wel op de lopende band stationeren met een XXL-label. Ik vond het heerlijk hoor, lekker een week lang niet koken; iedere avond alleen maar bediend worden met lekkernij. Pure luxe, want het kokkerellen in je eigen keuken komt zo af en toe je neus uit. Maar inmiddels durf ik niet meer op de weegschaal te gaan staan. Niet nodig ook, want mijn spiegelbeeld zegt voldoende en ik voel het. Voor mijn broeken heb ik normaliter een riem nodig om het stof op zijn plaats te houden. Na dit alles dacht ik enkel wat gaatjes te moeten verplaatsen, maar dat blijkt slechts een illusie. Momenteel fungeert mijn buik zelf als een riem. Oké, oké, hij is nu mooi, egaal bruin en dat camoufleert de boel enigszins, maar er komt een dag dat mijn lelieblanke huidje weer tevoorschijn komt en zo ook mijn cellulitissouvenirtje uit Spanje.

Ik merkte het al toen ik ergens halverwege mijn keukenloze vakantieweek langs de boulevard liep. Mijn haren wapperden door een zuchtje zeewind, ik voelde de warmte van de zon op mijn huid gloeien, die zich op dat moment langzaam liet zakken achter de horizon. Hoe romantisch. Maar mijn bovenbenen hadden opeens ruzie. De twee waren immers gewend ieder zijn eigen plek te hebben. Maar sinds ik ze heb vetgemest met gebakken ei en croissants hebben ze minder bewegingsvrijheid. En ja, dat botst dan, hè. Mijn bovenarmen, zelfde verhaal. Thank God hoef ik voorlopig niemand meer uit te zwaaien. Voordeel wel weer is dat sommige breuklijnen in mijn gezicht ietsepietsie minder zichtbaar zijn. Dat heeft ook wel wat.

Maar een balansdag? Zeg maar gerust een balansmaand. Een tweede tietenreductie zie ik niet zitten, dus ik ben veroordeeld tot vier weken lang magere yoghurt gevuld met balans-muesli, komkommer, 20 kaas, brandnetels en winterpeen. Jammie. Serieus. Ze zeggen wel eens dat het mooiste deel van de vakantie het thuiskomen is. Ik heb een enorme trek in groente en dus ga ik vanavond lekker kokkerellen, stoven en pocheren en bedien ik mezelf met snijbonen. Want de patat en broodjes frikadellen komen mijn neus onderhand uit.