Marijke Helwegen lanceert tijdschrift
|
Het was haar feestje, daar in hotel Seven-one-Seven op de Prinsengracht in Amsterdam. Hoewel het wat druilerig weer was, kwamen de media, de BN'ers, de homo's, de travestieten en de ondergespoten dames in grote getalen op de lancering af. Niemand kon de aandacht van Voor Marijke geen limousine die haar naar de ingang brengt. Nee, compleet gehuld in een heuse blauw-roze prinsessenjurk en zonnebril kwam ze met een klein, maar vast en zeker duur bootje aan, samen met wat vrienden en een duif. Inderdaad, een duif. Want Marijke is tegenwoordig geen poesje meer, maar zoals ze het zelf zegt: 's werelds enige echte cosmetische vredesduif. Het 'miauw miauw' is verleden tijd, vanaf nu is het motto: 'roekoekoekoekoe'. Trots is Marijke niet op haar eigen tijdschrift. 'Ik vind het vooral leuk en grappig dat ik dit heb mogen doen. Ik heb echt heel veel lol gehad.' Of ze het een eer vindt, wil de roodharige niet zeggen. ,'Dat laat ik liever over aan andere mensen. Ik ben vooral erg dankbaar.' Degenen die zouden verwachten dat haar tijdschrift vooral over plastische chirurgie gaat, komen bedrogen uit. 'Het gaat juist over de binnenkant en dingen die mij dagelijks bezighouden. Oordeel en vooroordeel, nep en echt, humor en zelfspot. Ze hebben me complete vrijheid gegeven om te doen wat ik wil.' Voordat het officiële gedeelte begint, gaat Marijke eerste iedere kamer van het hotel langs om iets te eten of te drinken en heeft de pers de kans om haar te fotograferen of wat vragen te stellen. Elke ruimte in het gebouw beslaat een thema van haar blad. Zo gooit ze in de 'health kamer' wat frambozen naar binnen en laat ze de gastvrouw wat jus d'orange bij haar naar binnen gieten. Een hard slurpgeluid is waarschijnlijk in de kamer ernaast nog te horen. 'Ik heb nu een eigen tijdschrift, dus dan mag je wel zo schrokken.' Na het informele onderdeel is het tijd voor de officiële overhandiging van de gloednieuwe, tot nog toe eenmalige uitgave van de glossy, de Marijke Helwegen. Dat kan natuurlijk niet zomaar, zonder iets aparts, zonder iets echt 'Marijkes' eromheen. Een kort optreden van Laura Fygi mag natuurlijk niet alleen een paar minuutjes zingen zijn. Wanneer de muziek vastloopt en Laura a capella verder moet, helpt de tijdschrifteigenaresse haar mee door een paar noten 'roekoekoe' mee te roepen. Vervolgens danst ze de salsa en doet ze op het nummer Eternal Flame ook nog een paar rondjes met haar man Frans.
Aan Tineke Schouten de eer om het allereerste exemplaar (laten we voor het gemak maar even vergeten dat er al een stuk of honderd op de kamers lagen) aan Marijke te overhandigen. 'Het ligt heerlijk in de hand en gaat makkelijk mee op vakantie of in de tas,' legt de cabaretière uit. 'Marijke is een echte vrouw. Ik imiteer haar in mijn shows, maar dat is alleen maar positief bedoeld. Marijke is gewoon een positief en echt mens.'
Het hoge woord is eruit en het boegbeeld van de plastische chirurgie loopt het podium weer af, genietend van het moment, met de lipjes getuit en de borstjes vooruit. Uiteraard. Marijke Helwegen is sinds 4 juni overal te koop. |
haar en de champagne afhouden, want het hele festijn was dan ook echt in Marijke-stijl.
Bij aankomst was ze al niet te missen, de bijna twee meter lange Dolly Bellefleur, die het imiteren van Marijke tot haar levenstaak heeft gemaakt. 'Het is echt een dagtaak om op haar te lijken,' zucht Dolly in haar speech. 'Ik zit al drie dagen in de make-up en nog steeds lijk ik niet op haar. Bij mij gaat het om het uiterlijk, bij Marijke om het innerlijk. Het gaat dus niet op cuppie-cuppie, maar om koppie-koppie.'
Natuurlijk mag een dankwoord van Marijke zelf ook niet ontbreken. 'Om succes te krijgen, hoef je geen diploma te hebben, dat heb ik zelf namelijk ook niet, maar je moet jezelf durven te zijn,' meent ze. 'Ik wil daarbij iedereen bedanken die me al die tijd gesteund heeft. Vooral door de mensen die een vooroordeel over mij hebben, ben ik gaan vechten, trillen en ben ik doorgegaan. Door hen ben ik waar ik nu ben.'