Rampzalig Speeddaten

'Een fijne avond!', roept het fietsenstallingmannetje haar vrolijk na. Ze draait zich brutaal om. 'Zal wel lukken!' roept ze terug. Midden op de stoep staat ze even stil. Ze schudt haar slipper even goed om haar teen. Hippe slippertjes hoor. Maar of ze nu ook zo lekker lopen...

In een etalageruit bestudeert ze zichzelf. Haar blonde haar is door de brandende zon nog hoger geblondeerd. Haar witte jurkje doet haar gebruinde huid goed uitkomen. Ze pakt de roze gloss uit haar tasje en kleurt haar lippen bij. De avond mag beginnen.

Als ze richting de Molenstraat loopt, ziet ze voor de McDonald's een jongen staan. Hij is grof gebouwd en het lijkt alsof hij last van zijn rug heeft. Vergist ze zich, of heeft hij echt een bochel? Bestaat dat nog? Quasimodo is er in ieder geval een lekker ding bij. Hij kijkt haar kant op. Ze probeert even weg te duiken achter een voorbijkomende fietser. Gelukkig ziet hij haar niet. Zij heeft wel de kans hem wat beter te bekijken. Hij doet haar denken aan een jongen uit haar klas die vroeger vreselijk gepest werd. Ze griezelt van de grote pukkel boven zijn neus. Ze gruwelt en twijfelt. Zal ze zich omdraaien? Ze twijfelt nog een keer. Dan ziet hij haar.

Het is lekker weer. Hij heeft vanmiddag met een paar vrienden een paar biertjes gedronken op het Koningsplein. Wel iets teveel gerookt. Hij hoest hard en haalt werktuiglijk zijn shag uit zijn broekzak. Het was een rare avond. Met de Vierdaagse maakt hij wel eens vaker vreemde dingen mee, maar dit... Dat jonge blonde meisje dat ineens zo leuk tegen hem begon te kletsen terwijl hij met zijn stapmaat over straat zwalkte. Hij was helemaal van de wereld. En toen hij haar zag... Hij vraagt zich af of ze overdag net zo leuk is als 's nachts. Hij was niet meer zo helder op het moment dat hij haar tegen het wulpse lijf liep.

Hij trapt zijn peuk uit en kijkt richting de fietsenstalling. Ze is vast zo'n typje dat met de fiets komt. Maar... is zij dat nou? Dat lekkere ding in dat strakke witte jurkje? Er ontstaat een grijns op zijn gezicht. Ja hoor, ze komt echt zijn kant op!

'Hoi,' glimlacht ze, 'hoe gaat het?'
'Nu wel goed!' grijnst hij zijn nicotinetanden bloot.
Ze kan wel huilen en neemt zich voor om nooit meer te drinken.
'Zullen we een borrel gaan drinken?' vraagt hij.
Hoewel... een borrel is op dit moment waarschijnlijk het minst slechte alternatief.
'Goed hoor,' knikt ze.
'Bij de Opera?' vraagt hij. Dat zou echt heel vet zijn. Dat al zijn vrienden hem met dit lekkere wijf zien.
'Nou,' twijfelt ze. Wie weet zit Lotte daar nu wel met haar nieuwe vriendje. Ze zou zich kapot schamen.
'De Bok is dichterbij,' probeert ze.
'Wil je niet op het terras zitten?' grinnikt hij. 'Het is hartstikke lekker weer.'
'Ik ben een beetje verbrand,' liegt ze. 'Het is beter om nu even niet in de zon te zitten.'
Bij binnenkomst in De Bok verdwijnt ze naar het toilet. Het liefst zou ze een potje gaan janken. Waarom overkomt haar dit? Hij leek vannacht zo stoer, zo hip en zo geweldig... Wat de nacht wel niet met lelijke mannen kan doen.

Op het toilet haalt ze haar mobiel tevoorschijn.
'Zusje, bel me alsjeblieft over tien minuten dat ik naar je toe moet komen. Dit is een noodgeval!'
Opgelucht klapt ze haar telefoon dicht.

Hij zit aan het tafeltje op haar te wachten en is net klaar met het verzenden van een groepssms: 'Ik zit bij de Bok. Als je een lekker wijf wilt zien, moet je nu komen!'