Wie?
De Amerikaanse, ex-skateboarder, singer-songwriter Matt Costa, die in 2006 in eigen beheer het album Songs We Sing uitbracht; een hele goede en bijzondere plaat die helaas niet echt het verdiende resultaat kreeg.
Wat?
Matt bracht onlangs zijn vierde album Unfamiliar Faces uit, ditmaal bij het label Brushfire Records van maatje Jack Johnson, met wie hij eerder al tourde. Dit album loopt net als zijn voorgangers over van vlotte popsongs, een soort mix van Americana en Britpop, die allemaal nét wat anders klinken. Zijn muziek word nogal eens vergeleken met die van Jack Johnson, beiden zonnig en surfy van aard. Matt's muziek is echter diepgaander, beinvloed door tal van muzieksoorten, vol opvallende instrumenten en vocaal erg sterk.
De moeite waard?
De zelf geschreven liedjes liggen goed in het gehoor en zijn snel mee te neuriën. Matt klinkt afwisselend als Bob Dylan, Ben Folds, Paul Simon en The Beatles. Niet zulke onbekende gezichten dus. De vaak akoestische, uitgeklede sound klinkt doordacht en gemeend. Zijn stem wordt op bepaalde momenten echter wat eentonig en bij sommige nummers mist er wat durf en diepgang. Deze cd doet daardoor prima als achtergrondmuziekje. Je vrienden zullen zich afvragen wie dit is: 'Kennen wij hem? Klinkt goed!' Een vrolijk, gevarieerd plaatje 
waarbij je niet door hebt dat je hem nu al voor de derde maal opzet.
Zeker luisteren?
Cigarette Eyes, Emergency Call, Lilacs en Mr. Pitiful zijn geweldig, Trying To Loose My Mind is een heus meefluitertje dat lekker blijft hangen. Op zoek naar nostalgie? Miss.Magnolia is een ware Hummer.
Hebben? Bestel hem direct online!
