Review: Voor ik doodga

Tessa besluit echter niet bij de pakken neer te gaan zitten: ze stelt een lijst op met tien dingen die ze nog wil doen voordat ze doodgaat. Samen met haar vriendin Zoey begint ze deze af te werken.

Ondanks het zware onderwerp is het verhaal niet al te sentimenteel, het is realistisch geschreven vanuit de ik-vorm. De kanker kruipt niet overdreven op de voorgrond en het staat niet bol van medische details. Normale dingen worden door deze debuterende schrijfster zeer treffend verwoord. Ze zet prachtige sfeerbeelden neer, laat Tessa de wereld met een analytische blik weergeven. Het leven als puber, willen rebelleren; tegelijk moeten accepteren dat er geen toekomstplannen gemaakt kunnen worden. Zoveel wensen (seks hebben, de wet overtreden, drugs gebruiken, beroemd worden), maar zo weinig tijd. De dood wordt -eindelijk eens- nuchter bekeken. 'Het gebeurt, maar mag ik eerst nog even...'

Ademen, blijven ademen, het is noodzaak
Ook al is de hoofdpersoon 16 jaar, dit boek is geschikt voor zowel jeugd als volwassenen. Het geeft een indruk van wat een ziekte doet met iemands vrienden en familieleden; de onmacht van de omgeving. Het ziekte-proces wordt duidelijk gemaakt; hoe maakt iemand zich los van wat ze eigenlijk nog helemaal niet kwijt wil?

Hoe richt je je leven in, wanneer de enige zekerheid die je hebt is dat je er over een paar maanden niet meer bent? De Britse Downham weet dit zeer aangrijpend weer te geven. Acceptatie, verwerking, dromen en wensen, zonder te zwaar op de hand te zijn. Met de nodige zelfspot en humor schetst ze een indringend beeld, dat haar lezer nog lang vast zal blijven houden. Dit boek raakt; de letters tonen dat je in iemands, in dit geval Tessa's, hoofd kunt kruipen. Dat er in een boek niet meer is dan dat. Niet meer dan wat er staat. Maar wel meer of anders dan je zelf zag, of op tot dat moment dacht. Het boek is vlot en met veel afwisseling geschreven, je zit er meteen middenin en móet weten hoe het verder gaat. Als lezer kruip je in Tessa's hoofd en leven. Ervaart haar belevingen, vindt herkenning in angsten en lust. Om vervolgens langzaam weg te zakken en enkel nog de buitenwereld, haar geliefden, te horen praten.

Grijp het leven
Dit boek doet je bedenken: 'Welke tien dingen zouden er op mijn lijst staan? Dingen die ik nog wil 'voor ik doodga'?' Je hoeft immers niet ernstig ziek te zijn om je wensen op een rijtje te zetten. Dit wordt echter direct gevolgd door een beklemmend gevoel; krijg ik máár tien opties?
Het verhaal is een confrontatie met de realiteit, alles is betrekkelijk, het kan allemaal zó voorbij zijn. Een auto die je niet hoort aankomen, doordat je met met een hoofdtelefoon op rondfietst. Als er iets is dat we van 'Voor ik doodga' kunnen leren, is het wel om te leven in het moment. Geluk in de kleine dingen te zoeken en vinden. Om te zien.

Wees net zo impulsief als Tessa en grijp dit boek, zodat het jou ook bij de keel kan grijpen, om het vervolgens aan je hele vriendinnengroep door te geven.

Bestel DIRECT en neem ook eens een kijkje op de Voor ik doodga-Hyves.