Hij verrast me...
| met de verassing, vervolgt zijn verhaal. 'Maar dat is vaker, weet je. Dan heb ik een verrassing voor haar en dan blijft ze doorzeiken. En nu wil ze vanavond Chinees eten.'
Ik frons mijn wenkbrauwen en onderdruk de impuls om te vragen wat dat er mee te maken heeft. 'En dat wil jij niet?' vraagt de andere jongen. 'Ik sta niet te springen om Chinees nee.' De link tussen Chinees eten en verrassingen zie ik niet meteen. Maar wat de jongen zijn pinnende vriend stond te vertellen, herken ik. Zodra mijn lief me enthousiast vertelt dat hij iets leuks voor me heeft, raak ik geïrriteerd. Het is voorgekomen dat ik hem 's nachts bruut wakker schudde in de hoop dat hij me slaperig antwoord zou geven op mijn prangende vraag. Ik was in staat hem vals te knijpen, als hij me maar zou vertellen wat me te wachten stond. Mijn lief zou een goede geheime commando zijn met een gevaarlijke missie. Hij zwijgt.
Gelukkig had de pinnende jongen een goed advies. 'Misschien moet je haar de volgende keer überhaupt niet zeggen dat je een verrassing voor haar hebt.' Misschien is het een leuke verrassing dat zij haar zin niet krijgt. Vanavond geen Chinees. |
Ik ben niet alleen slecht in het ontvangen van verrassingen, ook in het bewaren. Zodra ik het perfecte cadeau heb gevonden voor een graag geziene vriend, pak ik mijn mobiel om diegene op de hoogte te stellen. Wordt de telefoon niet opgenomen? Geen probleem. Een sms is zo gestuurd. Het liefst fiets ik er die middag naartoe om het cadeau te overhandigen en een blije reactie in ontvangst te nemen.