Less is more
De ideale voorgevel is een karikatuur van iets dat ooit mooi was. Groot, groter, grootst is geen trend meer maar een norm en anno 2007 is meer dan een derde van alle Westerse boezems boven de C kunstmatig vergaard. Met al die opgeblazen tieten op de wereld is het steeds weer een verademing mijn eigen lijfje in de spiegel te zien. Ik heb kleine borsten, vooral in verhouding tot de Playmates, Pamela's en pornoprinsessen van deze tijd. En ik ben er blij mee, toevallig. Waarom? Kwaliteit boven kwantiteit, less is more, klein is fijn, en zo kan ik nog wel even doorgaan. Bovendien is het een feit dat kleine borsten vaak perfect gevormd zijn en in tegenstelling tot hun zwaardere soortgenoten lekker niet gaan hangen. Nooit. Shakira, Kate Hudson, Milla Jovovich en niet te vergeten Keira Knightley (een volledige lijst zal ik u met veel plezier doen toekomen) zijn stuk voor stuk voorbeelden van bloedmooie vrouwen die niet ten prooi zijn gevallen aan de siliconenmaffia. Waar het grootste gedeelte van Hollywood klakkeloos dezelfde achterhaalde Baywatch-look blijft nastreven houden deze chicks zich fier staande en onderscheiden zij zich door niet toe te geven aan de hedendaagse druk om middels een meedogenloze snee onder in de buste twee zoutwaterzakken in hun lijf te laten proppen. Heldinnen zijn het en ik juich ze toe. In ons eigen land hebben we onder meer Angela Schijf (onvergetelijk als 'Reza' in Ik ook van Jou) en Kim Feenstra (Holland's Next Top Model 2007). Go, girls! Maar wie wel een borstvergroting wenst te ondergaan moet dit vooral doen. Ja, u leest het goed. Als Kate Hudson morgen besluit dat ze de nieuwe Pamela Anderson wil worden, may God bless her. Angela Schijf toe aan een maatje meer? Mijn zegen heeft ze. Verwacht van mij geen anti-neptietdemonstraties meer voor de deur van Robert Schoemacher. Ik ben gestopt met tegen iedereen die het wel en vooral niet wil horen te gillen dat siliconen de ondergang van de mensheid betekenen en dat ze hel en verdoemenis uitroepen over onze planeet. Of het nu komt omdat ik eindelijk volwassen ben geworden of omdat ik besef dat er toch niets tegen te doen is, ik heb mijn publiekelijke afkeer laten varen. De nieuwe Judy respecteert de keuzes en borsten van haar medemens. Natuurlijk vind ik het nog steeds tragisch dat de gemiddelde vijftienjarige knaap, gehersenspoeld door alle plastic pracht en praal van internetporno, de schrik van zijn leven zal krijgen wanneer hij zijn eerste vriendinnetje eindelijk naakt ziet en er meteen een extra krantenwijk bij moet nemen om zijn schatje maar zo snel mogelijk naar een privé-kliniek te kunnen brengen, maar so be it. De mening van de meerderheid is duidelijk: cup XS is een flaw, iets dat verholpen dient te worden. En dat gebeurt al lang niet meer met een gewatteerde beha ('wat de natuur is vergeten te doen, los je op met een beetje katoen'). Nee, wie tegenwoordig mee wil tellen werpt zich onder de chirurgische scalpel, met manlief likkebaardend in de wachtkamer. Het was immers zijn idee. Maar mannen die zulke imitatieborsten prefereren boven de kunst van puur natuur rukken zich maar lekker een eind in de rondte, ik lig er niet wakker van. Nee, want ik vind kleine borsten stoer en het interesseert me geen tiet wat de rest ervan vindt. Geschreven door Judith Kijk voor meer informatie over deze schrijfster op haar website! |