Datedisaster

Hij studeerde geschiedenis en vond Shrek een leuke film. Aangezien ik dol ben op geschiedenis en ehm.. de film Shrek ook gezien heb leek het mij de ideale ReboundBoy.

De volgende dag kon ik me alleen nog vaag de reacties van twee  klasgenoten herinneren, de een was laaiend enthousiast de ander vond hem verschrikkelijk. Hm, dat schiet ook niet echt op. Blijkbaar had ik mijn mailadres gegeven. Want de volgende dag vond ik post van hem in mijn mailbox.

' Ik vond het erg leuk gister, kom je een keer bij me eten?'

Aangezien ik van mezelf vond dat ik als de sodemieter mijn leven weer 'back on track' moest krijgen en dat dat toen, in mijn ogen, alleen maar kon als ik zo snel mogelijk weer een nieuwe lover aan de haak zou slaan, lette ik totaal niet op rinkelende alarmbellen. Ik besloot er dus naartoe te gaan.

Hij stuurde me een ellenlange gedetailleerde routebeschrijving inclusief verschillende opties voor buslijnen die ik kon pakken.

De alarmbellen hadden toen toch al echt hoorbaar moeten zijn.

Met mijn routebeschrijving van vier pagina's sprong ik de bus in. 'Hoe zag die gast er eigenlijk uit? Tja, dat kon echt alle kanten op. Ik kon me nog vaag herinneren dat hij donker halflang haar had en een sikje. Ik hoopte maar dat hij eruit zou zien als Antonio Banderas. Hee, zat die ook niet in Shrek...?'

Onderweg bedacht ik nog wel snel wat excuses die ik kon gebruiken, mocht Shrek zelf i.p.v. de gelaarsde kat, de deur open doen. ' Hm, kan ik er niet even voor zorgen dat iemand me na een half uurtje belt, paniek, moeder in het ziekenhuis ofzo.'

Aan het einde van pagina 4 kwam ik aan bij, iew studentenflat, als ik ergens spontaan smetvrees van krijg. ' Geef hem een kans.' Ik belde aan, derde verdieping, wat ik uiteraard al wist uit de routebeschrijving.

Halverwege de 2e verdieping zag ik iemand bovenaan de trap verschijnen waarvan ik hoopte dat het de flat-nerd was en niet mijn date.

Er stond een schriel mannetje met zwart vlassig haar, jeugdpuistjes, sikje dat verdwaald was naar een onlogische locatie op zijn hoofd, Egypte t-shirt en joggingbroek en alsof dat al niet verschrikkelijk was, verlopen badslippers met witte sokken.

Ik hoopte dat hij me niet had gezien en ik nog vier pagina's routebeschrijving terug kon sprinten zonder dat hij het door had.

Hij zoende me vol op mijn mond en zei:

'Je ziet er nog leuker uit dan ik me kan herinneren.'

De koude rillingen liepen over mijn rug. ' Kut! Hoe kom ik hier zo snel mogelijk weer weg?!'

Ik wilde het liefst weer wegrennen maar besloot uit geciviliseerd oogpunt over te stappen op plan B.

Plan B was in principe vrij simpel; ' Je bent hier nu toch, voor het nagerecht kom je die kutflat niet uit dus negeer zijn uiterlijk, zoek gezamenlijke interesses en tetter je de avond door.'

De uitwerking van plan B was iets lastiger.

' Goh, ik zie dat je in Egypte geweest bent, leuk, ik ook'

' Ja inderdaad, ik ben met mijn zus op studiereis geweest... Kijk, op deze foto zie je de weg die leidt naar het bordje dat wijst naar de tombe van de achterkleinzoon van de halfbroer van farao Nefertiti de 3e en op deze foto zie je...'

Tot zover onze gemeenschappelijke interesses.

'Rosé?'

'Ja graag!'

'Nou ik ben blij dat je dat zegt, want ik had nog drie flessen over van mijn verjaardag en het is natuurlijk wel duur spul maar mijn zus...'

'Doe nog maar een glas.'

In zijn bedompte, krappe, ranzige studentenflat kreeg ik een laffe studentenprak voorgeschoteld die ik tegen heug en meug weg gewerkt heb.

' Lekker?'

' Huhm.'

Zo, einde hoofdgerecht, tijd om over te gaan op plan C.

Plan C was in principe ook vrij simpel: wegwezen!

De uitwerking van plan C was, net als bij plan B, iets lastiger.

'Wil je nog een toetje?'

'Neh, dankje.'

'Oh, jammer! Ik heb dit speciaal voor jou gekocht, ik mag het zelf namelijk niet hebben want daar krijg ik pukkels van, zou wel jammer zijn als ik het nu zomaar weg moest gooien.'

'Oke dan.' - zucht -

Van het nagerecht werd ik bijna misselijk; 'Hee, ideetje!'

'Ik voel me niet zo lekker, ik ga.'

Hij ging net iets te dicht tegen me aanzitten en vertelde me dat  hij het toch echt heel erg jammer vond, omdat hij het idee had dat het best goed klikte en hij nog hele andere plannen had. Waarna hij zijn tong in mijn keel probeerde te wurmen.

Ik vertelde dat ik me echt niet lekker voelde, waarvan geen woord gelogen was, werkte mezelf de studentenflat uit, pleurde de routebeschrijving in de eerste afvalbak die ik tegenkwam en ging naar huis.

Ik kreeg later nog een mailtje waarin hij zijn ongenoegen kenbaar maakte over mijn plotselinge verdwijnen.

Prima, ik was ook niet blij met zijn plotselinge verschijning. Geschreven door Reza