Uitruimen, afscheid nemen...
|
Het woord uitruimen is bij mij in de loop der jaren verwoord naar het uitzoeken van kleding, de niet gedragen kleding van het afgelopen jaar in zakken doen en weer in een andere kast opbergen. Het feit is dus dat ik het probleem verplaats. Mijn kast heeft voor hoe lang het duurt wat nieuwe space maar mijn moeders opbergruimte puilt uit van mijn zakken kleding. Ik kan het niet wegdoen. Stel je voor dat ik het ooit nog aanwil, dat het ooit weer in de mode wordt en zoniet kan ik het altijd nog gebruiken voor de carnaval. " Ja hoor Mimi" hoor ik jullie nu denken, jij hebt 96 truitjes nodig voor die drie dagen carnaval in een jaar. Je weet maar nooit... Mijn moeder vindt dat het weer de hoogste tijd is en ze zal me helpen. Dit is niet het goede nieuws. Zodra mijn moeder zich er namelijk mee gaat bemoeien gaan er zakken weg. Niet naar de opbergruimte of een andere kast in, nee 'echt weg'. Voordat dit gebeurt gaan er meestal h " Voor elk nieuw stuk, een oud stuk eruit". Ik probeer dit na te streven, maar merk toch dat drie kledingstukken in een week wegdoen te veel voor mij is. Een vriendin probeert zich er wel aan te houden en ik ben dus diegene die mag ontvangen. Wiehie, wat ben ik elke keer weer blij met haar jasjes, topjes en riemen. Ik heb geleerd dat zolang je er een ander een plezier meedoet de pijn minder erg is. Zo komt het regelmatig voor dat ik dingen weggeef. Met trillende handen zet ik alles klaar in de gang en vraag vervolgens iemand anders het bij de Lucky One af te leveren. Ik wil het afscheid zo kort mogelijk houden... Geschreven door Mimi |
eftige discussies aan vooraf. Ik meld haar dat het voor een ander altijd makkelijker weggooien is. Pfoeh.. weer een shirtje gered. We zijn de hele middag bezig geweest en eindigen met een halflege kast en zeven volle vuilniszakken. Ik voel de bui al hangen en zodra ze naar het toilet is probeer ik een zak te redden door hem onder mijn bed te schuiven. Ze kent me blijkbaar langer dan vandaag want terwijl ze de trap oploopt roept ze dat ik de verstopte zakken tevoorschijn moet halen. " F... " , het gaat nu echt gebeuren. Mijn moeder stelt voor de zakken naar de buurmeisjes te brengen. Ik sputter nog, maar voordat ik weer bij kennis ben zijn de zakken al weg. Door de muren heen hoor ik de buurmeisjes 20 minuten joelen. Tja, ik zou ook blij zijn met mijn kleding!