Zonder jou iets wat ik niet wil zijn
|
Het is echter wel die hitte die ik zo vaak mis in dit overwegend koude land. Met een goed boek in mijn hand dat af en toe het wateroppervlak raakt. Ik lees graag. Een thriller het liefst. Heerlijk om op te gaan in de fantasie van een ander en altijd balen als de opgeschreven hersenspinsels uiteindelijk Concentreren kan ik me echter niet. Mijn gedachten blijven wegdrijven. Fantastisch mooi hoe ze de deur uitliep. Nog altijd kan zij me rillingen bezorgen, die geen enkele andere vrouw bij mij teweeg kan brengen. Ik besluit uit bad te stappen en naar beneden te lopen om pen en papier te pakken. Zeiknat loop ik de gang in richting de trap naar beneden. Even kort afdrogen was teveel moeite en ik word meteen zwaar gestraft. Net zoals bij bijna elk huis is ook dat van mij bekleed met laminaat. Op het nippertje weet ik me aan de zoldertrap vast te klampen en voorkom op die manier een doodsmak naar de benedenverdieping. Het moet er charmant uit hebben gezien. Met een hartslag van rond de 160 en een kloppende hersenpan van de adrenaline loop ik naar beneden. Ik haal het papier uit de printer en begin te zoeken naar een pen. Na 10 minuten zoeken, balancerend op bijna pure frustratie, vind ik de pen en doe een greep in de koelkast naar een openstaande fles wijn. Snel naar boven. weer het heerlijk hete water in. Ik schenk mijn glas vol en leg de losse blaadjes op de rand van de badkuip. Ik wil beginnen met schrijven, maar wat? Hoe beschrijf ik haar. Ik kan de gedachten niet verwoorden. Ze vallen met geen pen te beschrijven en het enige dat steeds terugkomt is hoe ze met haar zonnebril op in de deuropening staat, een kusje in mijn richting blaast en langzaam wegloopt. Na een uur is dit wat er staat: Lief, je bent alles Maar blijf niet weg Geen woord meer geschreven, omdat woorden tekort schieten. Zonder jou iets wat ik niet wil zijn. |
eindigen bij de laatste bladzijde.