Last Woman Standing - Dish of Ditch

Waar de vrouwen in mijn familie allemaal kookfanaten zijn, ben ik eerder het type dat een kant-en-klare lasagne uit de koeling bij de supermarkt trekt. Ik vind koken best leuk, maar ik ben er gewoon niet bijster goed in.

 

Ik voel de behoefte niet zo om te experimenteren met allerlei ingrediënten. Toch is er één gerecht dat ik zo ongelooflijk goed kan maken dat al mijn gesettelde vriendinnen hun hongerige gezinnen achterlaten wanneer ze mij erover horen: mijn Champignonnen-Kaas-Taart. Ik zal jullie niet vermoeien met het recept van dit kleine stukje goddelijkheid op aard, want er is een belangrijker onderwerp: mannen.

 

Waar al mijn female friends gezamenlijk tot een hoogtepunt komen bij het idee van de CKT (zoals we de Champignonnen-Kaas-Taart vanaf nu noemen, aangezien champignonnen een kutwoord is om te typen), reageren mannen er juist uiterst laconiek op. Wellicht komt het door het gebrek aan 'vriendschap' als ingrediënt, want daarvan zie ik de meerwaarde niet als ik slechts mijn nagels in een rug wil zetten. Tot op heden heb ik gewoon totaal geen succes met mijn CKT als ik hem voor mannen maak.

 

Een lastig iets, aangezien ik graag teruggrijp naar al bekende recepten wanneer ik uitgebreid voor iemand kook. En wanneer kook ik voor een man? Als we er een aantal dates op hebben zitten en ik lakens wil bevuilen. Liever mijn eigen lakens dan de zijne. Dan kan ik hem de volgende dag wegsturen wanneer het me uitkomt en lekker een bakkie zetten voor mezelf. De rust en reinheid die dan over mij heen vallen, doen alle ranzigheid van de nacht ervoor teniet.

 

Waarom is mijn CKT dan toch een Dish of Ditch geworden, oftewel het gerecht waarna mannen wel gedumpt móeten worden? Waar ik had gehoopt dat het een perfecte I?m so gonna get laid-maaltijd zou zijn, blijkt het steeds weer een goed dit wordt ?m dus niet-doggybag... Om de situatie levendiger te maken, volgen hier de drie ergste voorbeelden van mannen waarbij de CKT niet aansloeg.

 

Man één: Grote Boze Ex, die mijn oven opende en keek, concludeerde dat de CKT op het menu stond en zei: "Kanker, da?s toch geen vreten??

 

Man twee: De vriendelijke jongen met het grote hoofd, het iele lijf en de immense lul, die er een hapje van nam en zei: "Pfoe, ik zit al vol joh, voordat ik hierheen kwam heb ik effe twee broodjes hamburger naar binnen gewerkt, want ik had honger.?

 

En tenslotte...

 

Man drie: Het hemelse Jan Kooiman-achtige type, dat een bord op schoot nam, een beetje onhandig in het geheel begon te prikken en na dertig minuten toegaf dat hij nie zo van C en K hield. Tja, veel blijft er dan niet over van de CKT...

 

Het is onwerkelijk hoe mannen op mijn CKT reageren. Er lijkt een vloek te rusten op het gerecht. Mannen krijgen er in ieder geval spontaan een aseksuele reactie op. Waar ik hoop dat ze hun buikjes rond eten en vooral dat ze voldoende voedzame bestanddelen tot zich nemen om deze later op niet nader te beschrijven wijze te verbranden, gebeurt het tegenovergestelde. Daarom heb ik er maar een 'vriendinnenmaaltje' van gemaakt (psst, hoor je dat, het geluid van hun enthousiasme?).

 

Toch blijft er in mij die overtuiging dat HIJ die mijn CKT kan waarderen De Ware is. En nee, dat betekent niet dat hij zoals Man vier een vieze ruft mag laten die buikgriep verraadt en daar vervolgens om mag lachen.

 

Alex.