|
Als ik ze tegenkom voel ik me net een zeekoe. Wie ?ze? zijn in deze context? Modepopjes, van die model-achtige meisjes met een perfecte bos lang, glanzend haar. De moed zinkt me in de schoenen. Hoe doen ze dat toch?
Gehuld in strakke broeken bewegen ze zich heupwiegend voort op een paar pumps waarvan mijn tenen zich al krom trekken van ellende als ik ernaar kijk. Volledig gekleed volgens de laatste mode zien ze er uit alsof ze op weg zijn naar de Oscar-uitreikingen.
Vervolgens laat ik mijn blik over mijn eigen lijf glijden: een paar platte, donkerbruine sneakers, een stel oerhollandse boerenpoten (ehm... benen), een goede jeans, een effen shirt met daarop een colbert-jasje. Een half lang kapsel in een staartje omdat ik aan het 'sparen' ben voor lang haar. Om het beeld compleet te maken tien afgekloven nagels in plaats van perfect gelakte exemplaren met bloemen erop geschilderd.
Hoewel ik er niet naar verlang zo?n modepopje te zijn, kan ik er toch keer op keer met gepaste bewondering naar kijken. Ik heb ?s ochtends nog net genoeg tijd om mascara op te doen en wat blusher als ik een lucky day heb, maar meer dan dat echt niet. Laat staan dat ik ruim de tijd heb om er voor te zorgen dat ik een bos perfecte krullen heb, of juist geweldig steil haar, of om mezelf tot in de puntjes in de make-up te zetten en matching accessoires uit te zoeken.
Nee. Ik check even snel wat bij elkaar past, graai het uit de kast ("Is het schoon? Ja? Mooi, we got ourselves an outfit.?), trek het aan en slinger daarna mijn schoudertas om mijn lijf die ik al jarenlang heb. Voor mij geen dillema?s over welke spullen in welke tas zitten, ik heb er tenslotte maar één. Nou oké, twee dan.
In een dolle bui heb ik me heus weleens voorgenomen om er ook op en top gestyled bij te gaan lopen. Dat heeft geresulteerd in drie paar pumps (vrijwel ongebruikt in de kast) en een aantal blaren waarvan de hulpverleners op de Vierdaagse nog steil achterover zouden slaan. De opluchting was groot toen ik mijn sneakers weer om mijn voeten kon sluiten en mijn verminkte tenen vierden feest.
Ik kan me er dan ook werkelijk niet druk om maken wat de laatste trends zijn, welke modeverschijnselen niet meer kunnen, welke juist heel erg wel en welke kleuren je dit jaar echt moet hebben voor op je vingernagels. Ik heb qua kleding al jaren mijn vaste stijl en kan me daar nog steeds helemaal in vinden.
Voor mij geen shirtje ter waarde van een compleet maandsalaris, geen felbegeerde tas en geen beschilderde nagels.
Ik houd het gewoon bij die gepaste bewondering, terwijl mijn tenen nog een keer de wave doen.
|
