Een krankzinnig seksweekend bij de buren

Intiem door Donna
Eigenlijk moet je de ogen uit je kop schamen als je niet dagelijks het geslachtsdeel van je partner in je gezicht gedrukt krijgt: dan hoor je er niet bij en zit het met je relatie blijkbaar minder goed dan je doet voorkomen. Het aantal keer dat je wekelijks met je kop tegen het bedframe geramd wordt, lijkt tegenwoordig haast een graadmeter voor een goede relatie. Als er eens een weekje voorbij gaat zonder dat je aan je haren wordt getrokken en op je billen wordt geslagen, moet je je ernstig zorgen gaan maken.

Het zal allemaal best. Vaak luisterde ik met een half oor naar de spannende verhalen van stellen om me heen. Als ik ze mocht geloven brachten ze iedere vrije minuut in bed door. Ik kon slechts kritische conclusies trekken. Als het echt allemaal zo hysterisch veel was, dan zouden ze zich toch niet kunnen vertonen zonder een rugfractuur en een indringende zweetlucht om zich heen? Ik snapte het nooit zo goed, die opschepperij over het seksleven. Waarom die behoefte om er zo mee te koop te lopen?

Onlangs werd ik echter geconfronteerd met een stel dat mijn sceptische houding met de grond gelijk maakte om er vervolgens bovenop te gaan liggen seksen. Ik zat op een saaie vrijdagavond een tijdschrift te lezen op de bank toen de ellende begon. Mijn ietwat knullige buurjongen bleek een meisje aan de haak te hebben geslagen. Dat was de enige conclusie die ik kon trekken toen ik hoorde hoe ze het appartementencomplex bij elkaar schreeuwde. Ik heb even bewonderend stilgestaan bij het brute geweld dat zich naast me leek af te spelen. Algauw nam het echter af in volume en kon ik mij weer onverstoord op de artikelen uit het blad richten.

Wat ik toen niet wist, was dat ik zojuist oorgetuige was geweest van de aftrap van een krankzinnig seksweekend. In het begin was het nog wel grappig. Mijn grijns 'want ze zijn wéér bezig', veranderde echter spoedig in een zorgelijke frons 'want zijn ze nu alwéér bezig?' en uiteindelijk in een apathische blik naar Het Niets 'want... weer... al... weer...'. Ik werd wakker van gestommel, opgeschrikt door gekrijs en van mijn bank gedrild door gegrom. Op een gegeven moment kon ik een tweestemmig duet zingen met de meid in kwestie: ?Oh ja, OH JA, OH JA, IK KOOOM.? Ik was bijna geneigd er vette beat achter te zetten.

Zwaar gefrustreerd door de genante geluidsoverlast (en de confrontatie met de afwezigheid van een eigen seksleven) zette ik die zondag mijn vuilnis buiten. Op dat moment kwam ook mijn buurjongen even de galerij op om in zijn trainingsbroek een sigaretje te roken.

"Hé buurvrouw,? zei hij met een brede grijns, die ik het liefst met een vlammenwerper van zijn smoelwerk had gebrand. "Leuk weekend gehad??
"Niet half zo leuk als jullie,? sneerde ik. Ergens voelde ik me wel een beetje een party pooper, maar de hatelijkheid overwon het van mijn inlevingsvermogen.
"Och,? zei mijn buurjongen. "Je hebt toch geen last van me gehad hè?? Hij bekeek me onzeker, wankelde van ongemakkelijkheid op zijn benen en zijn wangen kleuren buitenproportioneel rood. Plots overviel me dan ook een gevoel van medelijden. Eindelijk had deze knullige jongen het weekend van zijn leven ? en dan wilde ik hem daar een rotgevoel over geven? Nee, zo?n naar mens wilde ik niet zijn. Dus ik glimlachte. "Welnee,? zei ik, "doe lekker wat je wilt. Geniet ervan!?

?

Dat heb ik verdomme geweten.