|
"Je vindt liefde als je het niet verwacht."
Dat is wat mensen mij altijd maar willen doen geloven. Daarnaast zijn er nog uitspraken als "het komt vanzelf wel", "laat het los" en de ergste: "hoe harder je het probeert, hoe langer het zal duren". Ik vind het een verzameling van commentaar door mensen die geen recht van spreken hebben. Over het algemeen worden ze namelijk uitgesproken door óf mensen die hun liefde al gevonden (denken te) hebben, óf verbitterde singles die net als ik een heel traject aan dates achter de rug hebben en ergens onderweg de handdoek in de ring besloten te gooien. Ik geef ze geen ongelijk, want single-zijn wordt over het algemeen ernstig onderschat. Het is niet eens persé dat we zelf de gaatjes in onze muren moeten boren; het gaat erom dat we alleen zijn, altijd. Dat we met Oud en Nieuw iemand bij voorbaat moeten claimen, zodat we om 12 uur niet de laatsten zijn die voorzien worden van drie zoenen.
Mijn naam is Alex(is), ik ben 26 jaar en ik ben ongewenst single. Ik voel ook niet de behoefte me over het stukje 'ongewenst' te verantwoorden, want ik heb het heel duidelijk op een rij. Ik wil een leuke relatie. En ik ben bereid om me daarvoor in te zetten. Waarom mogen mensen knokken voor hun droombaan, maar worden ze met scheve smoelen aangekeken als ze hetzelfde doen voor hun droomman? Waarom wordt er in de eerste situatie bewonderend over de ambities van diegene gesproken en in de tweede situatie neergekeken en met de term 'wanhopig' gesmeten? In mijn leven is er niets aan komen waaien. Ik weet niet beter of ik moet doorzettingsvermogen tonen om te bereiken wat ik wil. Dus dat is wat ik doe: ik zet door, ik toon wilskracht en ik zal vinden wat ik zoek.
Natuurlijk brengt deze levensinstelling me nogal eens in vreemde, ongemakkelijke, uitzonderlijk leuke of zelfs gevaarlijke (!) situaties. Want om de ware te vinden, moet je wel bereid zijn in contact te treden met potentiële levenspartners. Helaas laat mijn inschattingsvermogen nog wel eens wat te wensen over. Ik date me helemaal suf, maar lijk een enorme aantrekkingskracht te hebben op mannen die...
1) te dom zijn om hun neus aan te wijzen in de spiegel, zelfs al is hij rood geschminkt voor de gelegenheid;
2) te arrogant zijn om door te hebben dat een date uit twee mensen bestaat;
3) verslaafd zijn aan alcohol, drugs, seks, gokken, vreemdgaan, schoonmaken, stelen of brandstichten. Of natuurlijk een combinatie van het voorgaande.
Een leuke man vinden valt dus niet mee. Ondanks dat, heb ik daardoor wel een enorme hoeveelheid aan 'wat mijn date deed'-anekdotes, die ik van de Ze-redactie wekelijks aan jullie mag voorleggen. Ik hoop dat jullie meelezen over mijn zoektocht, die getekend wordt door momenten van girlpower, afgewisseld met blunders die het daglicht niet verdragen.
Alex.
|
