De aantrekkingskracht van mannen met macht

Het beeld van de man van middelbare leeftijd in een cabriolet met naast hem een wonderschone, jonge vrouw is tegenwoordig achterhaald. Toch blijft er een categorie vrouwen gefascineerd door mannen met status. Hoe komt dat?
 

Een cadeautje op zijn tijd is hartstikke welkom, maar niet als dat betekent dat die ouwe bok zich dagelijks met zijn kletterende hangbilletjes aan ons mag vergrijpen. Dan maar geen diamanten ring; bij Lucardi ligt vast wel een ander leuk sieraad op ons te wachten.

Machtige mannen

Toch zijn er vrouwen die welliswaar geen leven ambiëren naast een man die al met één been in het graf staat, maar die desalniettemin uiterst gevoelig zijn voor mannen met status. Mannen met macht. En in principe is dat dus niet eens meer zo zeer een geldkwestie. Het heeft eerder te maken met dominantie en leiderschap. Waar één categorie vrouwen waarde hecht aan de zachtaardigheid en betrouwbaarheid van hun vriendje, smacht de andere categorie naar een man die vervuld is van zichzelf en zijn eigen prestaties. Naar de mannen die zo belangrijk zijn (en dat ook vinden van zichzelf) dat het ze volstrekt ongeschikt maakt om mee samen te leven. Tenzij je als vrouw bereid bent om altijd in zijn schaduw te staan.
 

Wat maakt mannen met macht nou zo aantrekkelijk? En hoe kan het dat er vrouwen zijn die totaal niet gevoelig zijn hiervoor, terwijl anderen er juist geen genoeg van kunnen krijgen? Deze vragen maakten mij nieuwsgierig en ik vond het tijd voor een onderzoek. Waar kunnen we beter beginnen dan in het dierenrijk? Want als we even eerlijk zijn: we kunnen nog op zo?n mooie bureaustoel zitten, uiteindelijk zijn we ook maar beesten.
 

 

Wanneer macht gekoppeld wordt aan het dierenrijk, komt al gauw de term 'alfa' naar voren. Het alfadier is het dier dat duidelijk de leiding heeft in een groep. Alfamannetjes genieten vaak van een groot aantal privileges: zij beginnen bijvoorbeeld als eerst aan het feestmaal en mogen met alle vrouwtjes paren. De vrouwtjes laten zich maar wat graag door deze Adonis te grazen nemen, want daar móet wel sterk nageslacht uit voortkomen?
 

Zou het stiekem ook zo basaal zijn voor ons? Kunnen wij vrouwen de anticonceptiepil slikken tot we een ons wegen, maar blijft die instinctieve drang tot voortplanting toch meespelen? En zo ja, hoe kan het dan dat sommige vrouwen totaal niet zitten te wachten op zo?n woeste gorilla in hun bed? Veel vrouwen komen onmiddellijk in opstand bij het idee dat zij hun man moeten 'dienen', omdat hij nu eenmaal zo?n hoge status heeft. Dat is namelijk niet meer van deze tijd. We willen juist een gelijkwaardige relatie, waarin we open met elkaar communiceren en sámen aan het avondeten beginnen.
 

Het feit dat sommige vrouwen zich aangetrokken voelen tot macht, heeft dus een diepere verklaring. Want ondanks de behoefte aan gelijkwaardigheid, omvat de term 'macht' juist het andere uiterste. Macht betekent dominantie en daar tegenover staat onderdanigheid. Willen deze vrouwen zich kleiner voelen, minder belangrijk zijn dan hun man? Dat lijkt me sterk. Tenzij er sprake is van een bizarre SM-verhouding, zou niemand enthousiast het volgende contract zou ondertekenen:
 

 

Eigenlijk valt er dus maar één conclusie te trekken: deze vrouwen voelen zich al te min, niet goed genoeg, tekortschietend. En juist omdat ze zich altijd zo voelen, trekt die machtige man hen zo aan. Natuurlijk is het uitgangspunt niet om ongelukkig te worden, het aangaan van een dergelijke relatie heeft juist als ideologie dat de vrouwen bewijzen dat het beter kan. Want, als zij deze man tot een gelijkwaardige relatie kunnen overhalen, worden ze eindelijk bevestigd in hun eigenwaarde ? met intens geluk tot gevolg.
 

In de praktijk blijkt echter het tegenovergestelde. Immers, als jij heel veel macht zou hebben en iemand zou opeens naar je toe komen met de mededeling: ?Ja hé, hoi, doe mij de helft??, zou je dat niet zonder slag of stoot overhandigen. Sterker nog: die machtspositie heb jij met veel moeite vergaard, dus eenieder die daar aan toornt moet het ontgelden! Het moge duidelijk zijn: de vrouwen vragen iets van hun machtige man wat hij hen niet gaat geven. Dus ze zorgen nog beter voor hem, zijn nog liever voor hem en zoeken met vlagen nog meer ruzie met hem. Maar hoe zij zich ook inspannen: er verandert niets aan de machtsverhouding. Met als gevolg dat de vrouwen wéér worden geconfronteerd met het gevoel dat zij tekortschieten en niet goed genoeg zijn.
 

Het is een vicieuze cirkel die erg lastig te doorbreken is: je hebt nu eenmaal niet in de hand wie je wel aantrekkelijk vindt en wie niet. Dus waar het eigenlijk op neer komt, is dat de vrouwen met een zwak voor machtige mannen totally fucked zijn. Zolang ze niet inzien dat niet die arrogante kwast, maar juist die lieve, eerlijke jongen hun aandacht verdient, blijft bovenstaand patroon zich herhalen. Enerzijds is het sneu, anderzijds is het misschien maar goed ook en dient het een functie. Hoe moeten die alfa?s met hun sterke zaad anders aan hun vrouwtjes komen?

Val jij op mannen met macht?