Frustrerend: Hysterische wijven
"Heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee Sandraaaaaaaaaaaaa (of iedere andere willkeurige naam), hallloooooooooo!"
Sandra reageert dan vervolgens alsof iemand haar ventieltje heeft opengetrokken en ze volledig leegloopt:
?Noooooooooouuuuuuuuu meeeeeeeeeeeeiiiiiiiiiiiiiiiiddddddddd! Hallooooooooooooooo! Wat doe JIJ nou hier!?
Dit alles gebeurt op hoog volume, met nog hogere uithalen. Honden rennen jankend weg bij dit gejammer op semi-ultrasone toon. De ?wat doe JIJ nou hier? wordt met zo veel verbazing uitgesproken dat je bijna gaat twijfelen of je je niet toevallig in een uithoek van de Kalahari-woestijn begeeft.
Wat ik hier boven beschreven heb is een algemeen bekend fenomeen. Ik hou het graag bij de perfect treffende naam die Sara Kroos er ooit aan gaf in één van haar columns: hysterische wijven.
Vrouwen die op het minste geringste reageren alsof de hemel op aarde is neergedaald. Verschrikkelijk. Zo?n miepje dat de hele dag onoprechte enthousiaste kreten staat te kirren, gepaard met hand- en hoofdgebaren bij elke keer dat haar stem omhoog gaat (en dat is vaak).
Komen twee hysterische wijven elkaar tegen in jouw bijzijn? Better hide. Ze zullen elkaar analyseren zoals twee honden aan elkaars billen snuffelen.
"Noooouuuuuuuuu, wat een GE-WEL-DI-GE schoenen. Waar heb je die VANDAAAAAAAAAAAN?"
"Ja nou en jij dan! Wat zie je er goed UUUIIIIIIIIIT!!?
Pfffff.
Vervolgens gaan ze dan op dezelfde toon verder over de rest van hun leventjes. Vaak zijn de hysterische wijven in te delen in twee categorieën:
1. Vrijgezelle maneaters
2. Getrouwde vrouwen met een aantal koters die zich ondanks alles elke dag kleden alsof ze op het punt stonden om zich richting de Oscaruitreikingen te begeven.
Tot welke van de twee categorieën ze ook behoren, de hysterische wijven hebben één ding gemeen. Hoe enthousiast en vriendelijk ze ook lijken te zijn, ze menen er niets van. Ze zullen namelijk elke mogelijkheid aangrijpen om jou, bij een ander hysterisch wijf, zwart te maken. Dit is een soort standaard inbegrepen gedrag. Alle hysterische wijven doen het en worden er dan automatisch ook weer slachtoffer van.
Bovenstaande lijkt niet uit te maken. Aangezien de hysterische wijven elkaar nodig hebben om op te scheppen over hun GE-WEL-DI-GE leventje en verder niet luisteren, is het slechts een uitlaatklep. Het had net zo goed de stoeptegel op de hoek van de straat kunnen zijn, maar ja, dat staat dan weer zo raar.
Hysterische wijven zijn vaak groepsdieren. Ze hebben dan zo?n EEEEEEEEEEEEEEEEENIG vriendinnengroepje met wie ze allerlei ?lekker gekke? activiteiten doen en bovendien gaan ze iedere maand samen lunchen. Eigenlijk proberen ze wanhopig een groepje Sex and The City-vriendinnen te vormen, maar ze zijn het nét niet.
Zolang ik er maar met een grote boog omheen kan lopen en het niet aan hoef te horen, vind ik het prima. Het enige waar ik op kan hopen is dat ze binnen een aantal jaren allemaal hun stembanden verslijten met hun uitspattingen. Dan kunnen ze hun gedrag voortzetten in heerlijke stilte en heb ik er geen last meer van. Win-win.
