Zondagochtend

Zondagochtend. Ik voel de zonnestralen door de kier tussen mijn gordijnen op m'n huid branden. Langzaam open ik mijn ogen en kijk ik om me heen. Ik voel m?n hoofd bonken. Ohja. Een kater. De kroeg. Drank. Dat was het ja.

Ik kijk naast me. Mijn vriend ligt charmant met verdwaald oogsnot onder z?n ogen te slapen. Ik bedenk me ondertussen wat er gisteravond allemaal gebeurd is. Ik was in een kroeg met vriendinnen en de wijntjes bleven maar komen. Net als de mannen overigens. In allerlei soorten en maten. Leuke mannen. Stomme mannen. Knappe mannen, lelijke mannen, aanhankelijke mannen. En ohja, die jongen met die mooie, grote blauwe ogen. My god. Als ik vrijgezel was geweest had ik hem eigenhandig aan z?n vetkuif mee naar huis gesleurd.
 

Ik kijk nog een keer naar mijn hubby. Erg charmant ligt hij er nog steeds niet bij. Zijn mond staat inmiddels op standje tandenpoetsen en zijn ademhaling wordt steeds harder. Oh god, het is weer zover. Het snurkt. Met knorgeluiden! Ik buig me naar hem toe om stiekem z?n lippen tegen elkaar te drukken, totdat ik per ongeluk ademhaal op het verkeerde moment. Juk! Aan die bierwalm viel niet te ontkomen. Ook híj heeft er vannacht een latertje van gemaakt. Kan ?ie zich niet een keer vermaken met een paar colaatjes ofzo? Wat een luft! 

 

Ik denk nogmaals aan die jongen met zijn mooie, blauwe ogen. Laten we hem maar voor het gemak Maarten noemen. Geen idee meer hoe ?ie echt heet namelijk. Maarten zag er perfect uit. Lekker lijffie. Lekker bekkie. Goeie babbel en goeie kleren. Ik wed dat Maarten ?s ochtends nooit uit z?n giecheltje stinkt. En niet snurkt. Nee, Maarten gaat lekker ?s avonds in zijn mandje liggen, houdt zich heel de nacht stil, trekt niet aan de dekens en staat ?s ochtends weer op met z?n vetkuif nog helemaal intact. Stiekem begin ik me af te vragen waarom ik me ook alweer aan één man gebonden heb. Ik bedoel: ik had gister een Hele Spannende Avond kunnen hebben met seksgod Maarten. Want dat is hij ongetwijfeld. En in plaats daarvan ben ik op tijd naar huis gegaan om geen dingen te doen waar ik later spijt van krijg. In plaats daarvan lig ik nu naar een snurkende, en inmiddels zelfs kwijlende (Nee! M?n kussen!), man te kijken met een bierwalm om zich heen die zo?n beetje de hele kamer vult. Waarom eigenlijk?! 

 

Langzaam droom ik weg over m?n dagen als single. De dagen dat ik op de vrijdagmiddagborrel stiekem stond te tongen met mijn baas die al een vriendin had. De dagen dat ik zelfs bij een uit de hand gelopen vrijdagmiddagborrel onverwachts met een collega in bed belandde. (Nja, eigenlijk was dat helemaal niet leuk hoor. Ik had me namelijk al twee weken niet geschoren en de volgende ochtend wilde ik hem zo snel mogelijk uit m?n territorium hebben wegens diepe schaamtegevoelens. Maarja, achteraf zijn die verhalen altijd leuk hè.) Goh.. dat waren nog eens tijden.
 

Ik kijk nogmaals naar hem. Opeens opent hij langzaam zijn ogen, lacht naar me en zegt met stralende ogen: ?Wat ben ik toch weer blij om lekker naast jou wakker te worden, lieverd. Je ziet er weer prachtig uit.?

Ik krijg een lach op m?n gezicht. Ohja. Daarom dus.