Denk je eens in dat je al tijden zwanger probeert te worden. Eindelijk is het raak. Maar dan vertelt je verloskundige ? tevens je beste vriendin ? dat je kindje ongeneeslijk ziek is. Dit is het begin van Het Tere Kind.
Het verhaal
Charlotte en Sean O?Keefe proberen zwanger te raken, maar het wil maar niet lukken. Piper Reece, Charlottes hartsvriendin, is verloskundige en hoewel ze weet dat het niet verstandig is, neemt ze Charlotte als patiënt aan. Dat dit haar leven zal verwoesten, kan ze op dat moment niet vermoeden.
Eindelijk raakt Charlotte zwanger, maar haar wereld stort in als ze te horen krijgt dat haar dochtertje tijdens de zwangerschap al talloze botbreuken heeft. Willow blijkt OI te hebben: Osteogenesis Imperfecta, ofwel brozebottenziekte. Niet alleen zal dit kleine meisje haar leven lang moeten leven alsof ze van porselein is; ook moeten Sean en Charlotte de eindjes bij elkaar knopen om haar van alle zorg en medische hulpmiddelen te voorzien. Daarbij vergeten ze hun andere dochter, de twaalfjarige Amelia.
Het noodlot slaat toe als Amelia vergeet om een formulier mee te nemen als ze die ene, zeldzame keer op vakantie gaan. De vakantie loopt uit op een regelrecht drama, maar geeft Charlotte ook de gelegenheid om de geldproblemen op te lossen door een rechtszaak aan te spannen. Ze moet daar wel een torenhoge prijs voor betalen: de vriendschap met haar beste vriendin.
En?
Als iemand die bekend is met Jodi Picoults boeken had ik van tevoren al bepaalde verwachtingen: dat het boek spannend, meeslepend en onvergetelijk zou zijn. En dat was het.
Jodi snijdt verschillende thema?s aan waar mensen niet graag over praten. Denk daarbij aan abortus, eetstoornissen en automutilatie. Vooral het recht op leven van gehandicapten komt duidelijk naar voren, net als de betekenis van begrippen als ?onrechtmatige geboorte?. Kortom, Jodi zet je aan het denken over al die belangrijke, vaak niet besproken dingen.
Ze verweeft deze thema?s op een slimme manier in het verhaal. Het is alsof je er zelf middenin zit ? een knap staaltje schrijfwerk. Het verhaal wordt verteld vanuit verschillende personages, behalve het personage waar het om draait: Willow. Zo krijg je een kijkje op ieder aspect van de gebeurtenissen in het verhaal, van de gevoelens die daarbij loskomen. Dat maakte de beleving voor mij nog intenser. Soms is deze manier van vertellen verwarrend, maar niet in Het Tere Kind. Zonder moeite laat Jodi je ieder woord van het verhaal geloven.
Dat Willow zelf niet aan het woord komt, geeft het verhaal meer kracht en versterkt de emoties die je als lezer ervaart. Het draait om haar, maar nooit krijg je te horen wat zij ervan vindt, of hoe zij het meemaakt. De enige manier waarop we meer over Willow te weten komen, is door observaties van de vertellende personages.
Dit is geen bloemetjes-en-bijtjesverhaal. Bij sommige stukken sprongen de tranen in mijn ogen, om nog maar te zwijgen over hoe het einde mij raakte. Zorg maar dat je een paar dagen vrij hebt, want dit boek wegleggen doe je niet zo één, twee, drie. Vanaf de eerste pagina ben je verslaafd, zoals het hoort bij een uitzonderlijk goed boek. Lezen dus.
Ben jij ook nieuwsgierig naar dit hartverscheurende verhaal? Doe dan mee aan de winactie en wie weet ligt er binnenkort wel een exemplaar van Het Tere Kind in jouw brievenbus!
