Betrapt!

De drie vrouwen lijken in het begin weinig met elkaar te maken te hebben, behalve dat Lily getrouwd is met de ex van Gemma. Eén link dus die twee dames verbindt. En dat is maar goed ook want zo krijgt de lezer even rustig de kans om de vrouwen met hun karakters te leren kennen. En hun sociale levens niet te vergeten, die driftig onderhouden worden door telefoongesprekken, werkbesprekingen en emailverkeer. Er wordt niet stilgezeten. Het is met name in het begin dan ook even opletten geblazen omdat er vele namen geïntroduceerd worden. Maar doordat de schrijfster Marian Keyes vrijwel direct diep in de levens duikt, is die verwarring van zeer korte duur. Ook door de beknopte beschrijvingen op de achterkant.

Hoewel de leventjes groots zijn neergezet draait het eigenlijk om hele normale dingen. De meiden handelen, wandelen, voelen, balen, lachen en denken als gewone vrouwen en daardoor gaat het inleven vanzelf. Vrouwen herkennen zichzelf, of ze nu willen of niet. Iedereen weet wat het is om verdrietig, chagrijnig, jaloers, vrolijk, overmoedig, verliefd of wraaklustig te zijn.

Jojo, Gemma en Lily. Drie sociale leventjes en drie keer ups en downs; het hád verwarrend kunnen zijn, maar dat is het niet. Ieder heeft een eigen hoofdstuk en redelijk om en om wisselt dus het perspectief. Normaal gesproken ben ik niet wild op wisselende perspectieven omdat dat het inleven in de hoofdpersoon bemoeilijkt en het niet meevalt om dan lekker in het verhaal te raken.
Toch kan ik niet anders dan toegeven dat Keyes op dit punt een knap staaltje schrijverskunst heeft afgeleverd. Door de zeer gedetailleerde en nauwkeurige beschrijvingen waarin ze akelig dicht onder de huid van de personen kruipt, kreeg ze me zelfs zover dat mijn loyaliteit ten opzichte van de dames per hoofdstuk wisselde. Was Lily aan zet, vond ik Gemma een trut en een hoofdstuk verder kon dat gewoon totaal omgedraaid zijn.

Een boek dat boeit en vermaakt, maar niet van het soort dat je leven op zijn kop zet. De wisseling van de personages geeft juist een mooie gelegenheid om je omgeving even te checken en om te voorkomen dat je eten aanbrandt of je huis instort zonder dat je het in de gaten hebt.

Inkomen is niet nodig en daardoor laat het zich makkelijk oppakken en is het ook geen punt om het even weg te leggen. Bijvoorbeeld onder de kerstboom met een mooi papiertje erom.
Prima kost om lekker mee uit te buiken tussen de zware kerstdiners door, maar nog liever zou je het in één ruk uitlezen.

_{Afbeelding verwijderd door redactie}
The House of Books
Marian Keyes
ISBN 90 443 1419
480 pagina's
?17,90
Originele titel: The other side of the story